- τριῶν γοῦν οὐσῶν τῶν γενικωτάτων ὀρχήσεων, κόρδακοσ καὶ σικιννίδοσ καὶ ἐμμελείασ, οἱ Διονύσου θεράποντεσ οἱ Σάτυροι ταύτασ ἐφευρόντεσ ἀφ’ αὑτῶν ἑκάστην ὠνόμασαν, καὶ ταύτῃ τῇ τέχνῃ χρώμενοσ ὁ Διόνυσοσ, φασίν Τυρρηνοὺσ καὶ Ἰνδοὺσ καὶ Λυδοὺσ ἐχειρώσατο καὶ φῦλον οὕτω μάχιμον τοῖσ αὑτοῦ θιάσοισ κατωρχήσατο. (Lucian, De saltatione, (no name) 22:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 22:2)
- ἔπειτα δὲ κἀκεῖνὸ σε ἀξιῶ ἐννοεῖν καὶ μεμνῆσθαι, ὅτι μοι νῦν οὐ πᾶσαν ὄρχησιν πρόκειται γενεαλογεῖν, οὐδὲ τοῦτον τὸν σκοπὸν ὑπεστησάμην τῷ λόγῳ, ὀρχήσεων ὀνόματα καταριθμήσασθαι, πλὴν ὅσων ἐν ἀρχῇ ὀλίγων ἐπεμνήσθην τὰσ γενικωτέρασ αὐτῶν προχειρισάμενοσ· (Lucian, De saltatione, (no name) 34:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 34:1)
- χαμαιλέων γοῦν πρῶτον αὐτόν φησι σχηματίσαι τοὺσ χοροὺσ ὀρχηστοδιδασκάλοισ οὐ χρησάμενον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τοῖσ χοροῖσ τὰ σχήματα ποιοῦντα τῶν ὀρχήσεων, καὶ ὅλωσ πᾶσαν τὴν τῆσ τραγῳδίασ οἰκονομίαν εἰσ ἑαυτὸν περιιστάντα. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 392)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 392)
- πολλὰ μὲν δὴ τοίνυν ἄλλα ἡμῖν τῶν παλαιῶν ὀνομάτων ὡσ εὖ καὶ κατὰ φύσιν κείμενα δεῖ διανοούμενον ἐπαινεῖν, τούτων δὲ ἓν καὶ τὸ περὶ τὰσ ὀρχήσεισ τὰσ τῶν εὖ πραττόντων, ὄντων δὲ μετρίων αὐτῶν πρὸσ τὰσ ἡδονάσ, ὡσ ὀρθῶσ ἅμα καὶ μουσικῶσ ὠνόμασεν ὅστισ ποτ’ ἦν, καὶ κατὰ λόγον αὐταῖσ θέμενοσ ὄνομα συμπάσαισ ἐμμελείασ ἐπωνόμασε, καὶ δύο δὴ τῶν ὀρχήσεων τῶν καλῶν εἴδη κατεστήσατο, τὸ μὲν πολεμικὸν πυρρίχην, τὸ δὲ εἰρηνικὸν ἐμμέλειαν, ἑκατέρῳ τὸ πρέπον τε καὶ ἁρμόττον ἐπιθεὶσ ὄνομα. (Plato, Laws, book 7 174:1)
(플라톤, Laws, book 7 174:1)
- ταύτασ δὲ διά τε τῆσ μελῳδίασ καὶ τῶν ὀρχήσεων, ἔτι δὲ τῶν ἄλλων τῶν ἐν παιδείᾳ καλῶν ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 4 3:2)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 4 3:2)
- ἐπεὶ τοίνυν, ὦ Κράτων, δεινήν τινα ταύτην κατηγορίαν ἐκ πολλοῦ, οἶμαι, παρεσκευασμένοσ κατηγόρηκασ ὀρχήσεών τε καὶ αὐτῆσ ὀρχηστικῆσ, καὶ προσέτι ἡμῶν γε τῶν χαιρόντων τῇ τοιαύτῃ θέᾳ ὡσ ἐπὶ φαύλῳ καὶ γυναικείῳ πράγματι μεγάλην σπουδὴν ποιουμένων, ἄκουσον ὅσον τοῦ ὀρθοῦ διημάρτηκασ καὶ ὡσ λέληθασ σεαυτὸν τοῦ μεγίστου τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀγαθῶν κατηγορῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 1:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 1:1)