ὀλοφυρμός
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὀλοφυρμός
ὀλοφυρμοῦ
Structure:
ὀλοφυρμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἴ τε γὰρ ἐν ταῖσ μεγάλαισ συμφοραῖσ τῆσ πόλεωσ, ἐν αἷσ Ἀθηναίων πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ μαχόμενοι διεφθάρησαν, τοὺσ εἰωθότασ ὀλοφυρμοὺσ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐχρῆν λέγεσθαι, εἴ τ’ ἐπὶ ταῖσ μεγάλαισ εὐπραγίαισ, ἐξ ὧν δόξα τισ ἐπιφανὴσ ἢ δύναμισ ἐγένετο τῇ πόλει, τιμᾶσθαι τοῖσ ἐπιταφίοισ ἐπαίνοισ τοὺσ ἀποθανόντασ, ἐν ᾗ βούλεταί τισ μᾶλλον βύβλῳ ἢ ἐν ταύτῃ τὸν ἐπιτάφιον ἡρ́μοττεν εἰρῆσθαι· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 182)
- διαίρεσθαι πρὸσ ἀλαζονείαν ἢ ταπεινοῦσθαι καὶ καταπίπτειν πρὸσ οἴκτουσ καὶ ὀλοφυρμοὺσ διὰ τὴν τῆσ ψυχῆσ ἀσθένειαν καὶ τὸν ἐμφυόμενον ἡμῖν τοῦ θανάτου φόβον παρὰ τὴν ἄγνοιαν τῶν εἰωθότων ἐν τῷ βίῳ συμβαίνειν κατὰ τὴν τῆσ ἀνάγκησ ἢ πεπρωμένησ μοῖραν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 29 2:1)
- ταῦτα δ’ ἔλεγεν οὐκ ἀγνοῶν, ὅτι μεγαλόφρων ἀνὴρ οὐχ ὑπομενεῖ κατήγοροσ ἑαυτοῦ γενόμενοσ ὡσ ἡμαρτηκὼσ ἄφεσιν αἰτεῖσθαι τῆσ τιμωρίασ, οὐδ’ εἰσ ὀλοφυρμοὺσ καὶ δεήσεισ καταφεύξεται παρὰ τὸν ἑαυτοῦ τρόπον, ἀλλ’ ἤτοι καὶ τὸ παράπαν ἀπαξιώσει τὴν ἀπολογίαν, ἢ τὴν ἔμφυτον αὐθάδειαν φυλάττων οὐθὲν ὑποθωπεύσει τὸν δῆμον μετριάσασ περὶ τοὺσ λόγουσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 34 3:1)
- τοιούτουσ εἰπὼν λόγουσ καὶ οὔτε πρὸσ ὀλοφυρμοὺσ καὶ ἀνακλαύσεισ τῆσ συμφορᾶσ τραπόμενοσ, οὔτ’ ἐν δεήσεσι καὶ προκυλισμοῖσ ἀσχήμοσι ταπεινὸσ φανείσ, οὔτ’ ἄλλην ἀγεννῆ διάθεσιν ἀποδειξάμενοσ οὐδεμίαν παρέδωκε τὸν λόγον τοῖσ συναγορεύειν ἢ μαρτυρεῖν βουλομένοισ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 33 1:1)
- ἐπειδὴ δὲ τελευτῶν τοῦ λόγου πρὸσ ὀλοφυρμοὺσ ἐτράπετο καὶ τὰσ μελλούσασ καθέξειν συμφορὰσ τούσ τε ὑπομένοντασ ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺσ ἀπελαυνομένουσ καὶ τὰσ ἀμφοῖν ἀνεκλαύσατο τύχασ, δάκρυά θ’ ἁπάντων ἐξεχεῖτο καὶ μιᾷ βοῇ συμφρονήσαντεσ ἀνεβόησαν ἀπάγειν σφᾶσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ μὴ τρίβειν τὸν χρόνον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 87 1:2)