- ἐκ Δὰν ἀκουσόμεθα φωνὴν ὀξύτητοσ ἵππων αὐτοῦ, ἀπὸ φωνῆσ χρεμετισμοῦ ἱππασίασ ἵππων αὐτοῦ ἐσείσθη πᾶσα ἡ γῆ. καὶ ἥξει καὶ καταφάγεται τὴν γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆσ, πόλιν καὶ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ. (Septuagint, Liber Ieremiae 8:14)
(70인역 성경, 예레미야서 8:14)
- τούτων δὲ πάντων ἀρχιτέκτων καὶ δημιουργόσ ἐστιν ὁ νοῦσ, ᾧ δεῖ καθηγεμόνι χρωμένουσ μὴ πάντα ζητεῖν πρὸσ τὰσ ἰδίασ ὀξύτητασ, ἀλλὰ πρὸσ τὰσ τῶν πραγμάτων φύσεισ καὶ μεταπτώσεισ. (Demades, On the Twelve Years, 42:2)
(데마데스, On the Twelve Years, 42:2)
- τὴν δὲ ἐκ τῆσ Μιλήτου ἐκείνην Ἀσπασίαν, ᾗ καὶ ὁ Ὀλύμπιοσ θαυμασιώτατοσ αὐτὸσ συνῆν, οὐ φαῦλον συνέσεωσ παράδειγμα προθέμενοι, ὁπόσον ἐμπειρίασ πραγμάτων καὶ ὀξύτητοσ εἰσ τὰ πολιτικὰ καὶ ἀγχινοίασ καὶ δριμύτητοσ ἐκείνῃ προσῆν, τοῦτο πᾶν ἐπὶ τὴν ἡμετέραν εἰκόνα μεταγάγωμεν ἀκριβεῖ τῇ στάθμῃ· (Lucian, Imagines, (no name) 17:4)
(루키아노스, Imagines, (no name) 17:4)
- δοκεῖ γάρ μοι ὁ παλαιὸσ μῦθοσ καὶ Πρωτέα τὸν Αἰγύπτιον οὐκ ἄλλο τι ἢ ὀρχηστήν τινα γενέσθαι λέγειν, μιμητικὸν ἄνθρωπον καὶ πρὸσ πάντα σχηματίζεσθαι καὶ μεταβάλλεσθαι δυνάμενον, ὡσ καὶ ὕδατοσ ὑγρότητα μιμεῖσθαι καὶ πυρὸσ ὀξύτητα ἐν τῇ τῆσ κινήσεωσ σφοδρότητι καὶ λέοντοσ ἀγριότητα καὶ παρδάλεωσ θυμὸν καὶ δένδρου δόνημα, καὶ ὅλωσ ὅ τι καὶ θελήσειεν. (Lucian, De saltatione, (no name) 19:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 19:2)
- καὶ θυρεοὺσ δὲ φέρουσιν, οὐχ οὕσπερ ἐσ τὰσ μάχασ, ἀλλὰ τῷ βάρει κουφοτέρουσ, ἅτε ἐπ̓ ὀξύτητι καὶ κάλλει τὰσ μελέτασ ποιούμενοι, καὶ ἐσ ἡδονὴν πεποικιλμένουσ· (Arrian, chapter 34 7:1)
(아리아노스, chapter 34 7:1)
- γὰρ ἐοίκε τὸ ἀνθρώπου σῶμα τῶν ὑ ἐπὶ σαρκοφαγίᾳ γεγονότων, οὐ γρυπότησ χείλουσ, οὐκ ὀξύτησ; (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 5 1:1)
(플루타르코스, De esu carnium I, chapter, section 5 1:1)
- θυμὸσ γὰρ ἢ πάθοσ ἢ ὀργὴ ἢ ὀξύτησ καὶ τὰ ἄλλα ὅσα κεκίνηται, ἀξιώματοσ ἢ τραχύτητόσ ἐστι, παθῶν δὲ μεταβολῆσ καὶ προτροπῆσ, ὁποίασ ὁ Δημοσθένησ ἐστὶ γνώμησ· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:3)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:3)
- ἡ ὀξύτησ τοῦ σιδήρου· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 109)
(작자 미상, 비가, , 109)
- ἡ δ’ ἀγχίνοια οὐχὶ ὀξύτησ τίσ ἐστιν τῆσ ψυχῆσ ἀλλ’ οὐχὶ ἡσυχία; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 121:1)
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 121:1)
- οὐ γὰρ εἶναι καιρὸν ἐν συμφοραῖσ σεμνολογίασ, "ἀλλ’ ἐσ σωφρόνισμα ὑμῖν, ὦ Ῥωμαῖοι, καὶ μετριοπάθειαν ἡ τῆσ ἡμετέρασ μεταβολῆσ ὀξύτησ ἔστω. (Appian, The Foreign Wars, chapter 11 5:6)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 5:6)