- εἰ δέ μου ἀκούσαιτε ^ ὑπὲρ τῆσ τέχνησ δικαιολογουμένου, μάθοιτ’ ἂν ὡσ οὔτε πάντα ἡμῖν δυνατά ἐστιν οὔθ’ αἱ τῶν νοσημάτων φύσεισ παραπλήσιοι οὔτ’ ἰάσισ ἡ αὐτὴ οὔτε φάρμακα τὰ αὐτὰ ἐπὶ πάντων ἰσχυρά, καὶ τότ’ ἔσται δῆλον ὡσ πάμπολυ τοῦ μὴ βούλεσθαί τι τὸ μὴ δύνασθαι διαφέρει. (Lucian, Abdicatus, (no name) 26:5)
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 26:5)
- διάφορα δὴ ^ καὶ μεγέθει καὶ εἴδει ἀνάγκη καὶ τὰ νοσήματα ἐγγίγνεσθαι αὐτοῖσ, καὶ τὰ μὲν εὐίατα εἶναι καὶ πρὸσ τὴν θεραπείαν ἀναπεπταμένα, τὰ δὲ τέλεον ἀπεγνωσμένα καὶ ῥᾳδίωσ ἁλισκόμενα καὶ κατὰ κράτοσ ὑπὸ τῶν νοσημάτων λαμβανόμενα. (Lucian, Abdicatus, (no name) 27:3)
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 27:3)
- ἀμέλει οὐδέν σοι τῶν χαλεπῶν τούτων νοσημάτων πρόσεισιν, ἀλλ’ ἤν ποτε κοῦφοσ πυρετὸσ ἐπιλάβηται, πρὸσ ὀλίγον ὑπηρετήσασ αὐτῷ ἀνεπήδησασ εὐθὺσ ἀποσεισάμενοσ τὴν ἄσην, ὁ δὲ φεύγει αὐτίκα φοβηθείσ, ψυχροῦ σε ὁρῶν ἐμφορούμενον καὶ μακρὰ οἰμώζειν λέγοντα ταῖσ ἰατρικαῖσ περιόδοισ· (Lucian, Gallus, (no name) 23:3)
(루키아노스, Gallus, (no name) 23:3)
- τῶν μὲν γὰρ περὶ τὸ σῶμα νοσημάτων ἐρρωμένοσ ὁ λογισμὸσ αἰσθάνεται, τοῖσ δὲ τῆσ ψυχῆσ συννοσῶν αὐτὸσ οὐκ ἔχει κρίσιν ἐν οἷσ πάσχει, πάσχει γὰρ ᾧ κρίνει· (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 2:2)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 2:2)
- νοσημάτων τὰ μετ’ ἀναισθησίασ χείρονα, λήθαργοι κεφαλαλγίαι ἐπιληψίαι ἀποπληξίαι αὐτοί τε πυρετοὶ οἳ συντείναντεσ εἰσ παρακοπὴν τὸ φλεγμαῖνον καὶ τὴν αἴσθησιν ὥσπερ ἐν ὀργάνῳ διαταράξαντεσ κινοῦσι χορδὰσ τὰσ ἀκινήτουσ φρενῶν. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 4:1)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 4:1)
