헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοιαύτησ ἐμπιπτούσησ ταραχῆσ, μετὰ τῶν συμφύτων αὐτῷ νοσημάτων ἤδη τὰ μετὰ ταῦτα ἐβουλεύετο, μετὰ δειλίασ καὶ τῆσ πρὸσ Φιλοκράτην ὑπὲρ τῆσ δωροδοκίασ ζηλοτυπίασ, καὶ ἡγήσατο, εἰ τῶν συμπρεσβευόντων καὶ τοῦ Φιλίππου κατήγοροσ ἀναφανείη, τὸν μὲν Φιλοκράτην προδήλωσ ἀπολεῖσθαι, τοὺσ δὲ ἄλλουσ συμπρέσβεισ κινδυνεύσειν, αὐτὸσ δ’ εὐδοκιμήσειν, καὶ προδότησ ὢν τῶν φίλων καὶ πονηρόσ, πιστὸσ τῷ δήμῳ φανήσεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 812)
Ἅπαντα μὲν οὖν πονηρὰ τὰ εἴδεά ἐστι· ὕδρωψ γὰρ πάντων τῶν νοσημάτων κακόν· ἀλλὰ τουτέων λευκοφλεγματίησ μὲν εὐηθέστεροσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.34)
ὁκόσα μὲν ὦν ἐν πυρετῶν θεραπείῃ γίγνεται κατά τε τὴν τούτων διαφορὴν, καὶ κατὰ τὴν τῶν νοσημάτων ἰδέην, καὶ τὴν ἐν αὐτοῖσ ποικιλίην, τουτέων τὰ πλείω ἐν τοῖσι ἀμφὶ πυρετῶν λόγοισι λελέξεται· ὁκόσα δὲ ξὺν πυρετοῖσι ὀξέα γίγνεται πάθεα, ὁκοῖον ἡ φρενῖτισ, ἢ ἄνευθε πυρετῶν, ὁκοῖον ἀποπληξίη, ἀμφὶ τῶνδε μοῦνον τὰ ἄκεα φράσω· ὡσ δὲ μὴ διαμαρτάνειν, μηδὲ μακρηγορέειν, ἕτερα ἐν ἑτέροισι γράφοντα, ἀρχὴ ἡ ωὐτὴ ἣ καὶ ἀμφὶ τῶν παθέων, καὶ τελευτὴ ἡ ωὐτή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.2)
κἢν ἐσ τὰ μεγάλα δηθύνῃ, ἐν ἕδρῃ ἵζει ἡ μελαγχολίη · καὶ ἢν πάντη τοῦ σώματοσ ἐνοικήσῃ, αἰσθήσεσι, γνώμῃ, αἵματι, χολῇ, λάβηται δὲ καὶ νεύρων, αὐτή τε ἐσ ἀνήκεστον τρέπεται, ἐντίκτει τε τῷ σκήνεϊ ἑτέρων νοσημάτων τόκουσ, σπασμοῦ , μανίησ, παραλύσιοσ · κἢν ἐκ μελαγχολίησ τάδε γίγνηται, τὰ ἐπιγιγνόμενα ἀνήκεστα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.185)
Ἐλλεβορισμοί· ἐλλέβοροσ λευκὸσ μὲν τῆσ ἄνω κοιλίησ κάθαρσισ· μέλασ δὲ τῆσ κάτω· καὶ ἔστιν ὁ λευκὸσ οὐκ ἐμετήριον μοῦνον, ἀλλὰ καὶ ξυμπάντων ὁμοῦ καθαρτηρίων ὁ δυνατώτατοσ , οὐ τῷ πλήθεϊ καὶ τῇ ποικιλίῃ τῆσ ἐκκρίσιοσ· τόδε γὰρ καὶ χολέρη πρήσσει·‐‐ οὐδ’ ἐντάσεσι καὶ βίῃ τῇσι ἐπὶ τοῖσι ἐμέτοισὶ,‐‐ ἐσ τόδε γὰρ ναυτίη καὶ θάλασσα κρέσσον · ἀλλὰ δυνάμι καὶ ποιότητι οὔτι φαύλῃ, τῇπερ καὶ ὑγιέασ τοὺσ κάμνοντασ ποιέει, καὶ ἐπ’ ὀλίγῃ τῇ καθάρσι, καὶ ἐπὶ σμικρῇ τῇ ἐντάσι· ἀτὰρ καὶ πάντων τῶν χρονίων νοσημάτων ἐσ Ῥίξαν ἱδρυμέν ων, ἢν ἀπαυδήσῃ τὰ λοιπὰ ἄκεα, τόδε μοῦνον ἰητήριο ν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.124)
ἐοίκε γὰρ ἡ μὲν μοχθηρία τῶν νοσημάτων οἱο͂ν ὑδέρῳ καὶ φθίσει, ἡ δ’ ἀκρασία τοῖσ ἐπιληπτικοῖσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 101:4)
διὰ γὰρ τὸ δέχεσθαι πρόσθεσιν ἀεὶ καὶ τὸ παρὰ μικρὸν ἀνεξέλεγκτον εἶναι καὶ μηδενὶ φαίνεσθαι ῥᾳδίωσ, ὅσῳ τοῦτο ἐκείνου κάκιον, ἐπὶ πᾶν πρόεισιν, ὥσπερ οἶμαι καὶ τῶν ἑλκῶν τινα καὶ τῶν νοσημάτων ὅσα ἐξ ἅπαντοσ αὔξεσθαι φύσιν ἔχει.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 185:2)
εἰ γοῦν τισ ἐπεξίοι πάντασ, δοκεῖ μοι μηδ’ ἂν δύο ἄνδρασ εὑρεῖν ἐν τῇ πόλει τὸ αὐτὸ φρονοῦντασ, ἀλλ’ ὥσπερ ἔνια τῶν ἀνιάτων καὶ χαλεπῶν νοσημάτων, ἃ δι’ ὅλων εἰώθεν ἔρχεσθαι τῶν σωμάτων καὶ οὐδέν ἐστι μέροσ εἰσ ὃ μὴ κάτεισιν, οὕτωσ ἡ τραχύτησ αὕτη καὶ τὸ μικροῦ δεῖν ἅπαντασ ἀλλήλων ἀπεστράφθαι διαπεφοίτηκε τῆσ πόλεωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 26:2)
ὑπονοεῖν ἐμαυτὸν ἀναγκάζομαι, μὴ ἄρα τι τῶν ἐμῶν λόγου ἄξιον καὶ λανθάνω πεπονθὼσ τὸ αὐτὸ ἐνίοισ τῶν ζῴων, ἃ χρήσιμα ὄντα τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ δύναμίν τινα ἔχοντα ἐν αὑτοῖσ πρὸσ ἰάσιν νοσημάτων ἤτοι χολῆσ ἢ αἵματοσ ἢ πιμελῆσ ἢ τριχῶν οὐκ ἴσασιν, οἱ δὲ ἄνθρωποι εἰδότεσ διώκουσιν αὐτὰ καὶ πειρῶνται πάντα τρόπον συλλαβεῖν, οὐ τῶν κρεῶν ἕνεκεν, ἀλλ̓ ἐκείνησ τῆσ δυνάμεωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 6:1)
τὸν μὲν ἄλλον χρόνον οὐθὲν αὐτοῖσ μέλει ὅπωσ δύνωνται ὑγιαίνειν, ἀλλὰ σιτίοισ τε καὶ οἴνῳ καὶ ἀφροδισίοισ καὶ τῇ ἄλλῃ διαίτῃ ὡσ οἱο͂́ν τε ἀκολάστωσ καὶ ἀδεῶσ χρῶνται, ἐὰν δ̓ ἄρα τισ καταλαμβάνῃ κόποσ καὶ πυρετὸσ περὶ τὰσ τοῦ ἀέροσ μεταβολάσ θεραπεύειν σφᾶσ κελεύουσι μεστοὶ ὄντεσ ἀταξίασ πολλῆσ καὶ νοσημάτων ἰσχυρῶν, οἱο͂ν εἰκὸσ τοὺσ τοιούτουσ καταλαμβάνειν, ὅπωσ δὲ μηδὲν ἰατροῦ δεήσονται, τοῦτο τὴν ἀρχὴν οὐ σκοποῦσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΣΥΜΠΟΣΙΩΙ. 17:2)
καὶ ἐπειδὰν ἀπιέναι δέῃ, οἱ μὲν ἄσωτοι καὶ ἀκρατεῖσ ὑπὸ τῶν ἀκολουθούντων ἕλκονται καὶ σύρονται μετὰ πόνων τε καὶ νοσημάτων κεκραγότεσ καὶ οἰμώζοντεσ, οὐδὲν εἰδότεσ οὔτε ὅποι παρῆλθον οὔτε ὅπωσ εἱστιάθησαν, κἂν πάνυ πολύν τισ αὐτῶν μείνῃ χρόνον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 71:1)
ταύτησ ἄνωθεν ὡσανεὶ μαστοὶ δύο ἀνέχουσιν ἀλλήλων ὀλίγῳ διεστῶτεσ, καὶ ψυχροτάτην μὲν ἅτεροσ πηγήν, ἅτεροσ δὲ θερμοτάτην ἐκδίδωσιν, αἳ μισγόμεναι ποιοῦσι λουτρὸν ἥδιστον παιώνιόν τε νοσημάτων, πολλῷ δὲ μάλιστα νεύρων ἄκεσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 217:1)
οὐ γὰρ δι’ ἄλλο τί γ’ ἦν αὐτῇ τὸ τεχνικῇ τ’ εἶναι καὶ τοῦ ζῳού διασωστικῇ καὶ τῶν νοσημάτων κριτικῇ παρὰ τὸ προσίεσθαι μὲν καὶ φυλάττειν τὸ οἰκεῖον, ἀποκρίνειν δὲ τὸ ἀλλότριον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1413)
καὶ νοσημάτων τὰ μὲν ψυχρὰ τοῦ φλέγματοσ ἔκγονα, τὰ δὲ θερμὰ τῆσ ξανθῆσ χολῆσ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 863)
ἀλλ’ εἰ βλάπτει τὴν ἐνέργειαν ἡ παρὰ φύσιν θερμασία μὴ κατά τι συμβεβηκόσ, ἀλλὰ διὰ τὴν αὑτῆσ οὐσίαν τε καὶ δύναμιν, ἐκ τῶν πρώτων ἂν εἰή νοσημάτων·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 888)

SEARCH

MENU NAVIGATION