Ancient Greek-English Dictionary Language

μονομάχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μονομάχος μονομάχον

Structure: μονομαχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ma/xomai

Sense

  1. fighting in single combat
  2. a gladiator

Examples

  • ἔμελλεν ὁ δῆμοσ θεᾶσθαι μονομάχουσ ἐν ἀγορᾷ, καὶ τῶν ἀρχόντων οἱ πλεῖστοι θεωρητήρια κύκλῳ κατασκευάσαντεσ ἐξεμίσθουν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 12 3:2)
  • καὶ τὴν κενὴν δόξαν ἑστιῶσιν χαριζομένοισ δορυφοροῦσι δῶρα πέμπουσι, στρατεύματα τρέφουσι μονομάχουσ ὠνουμένοισ· (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 5 11:1)
  • "ἐκάλουν γοῦν τινεσ πολλάκισ ἐπὶ δεῖπνον τοὺσ φίλουσ ἐπί τε ἄλλοισ καὶ ὅπωσ ἂν δύο ἢ τρία ζεύγη ἴδοιεν μονομάχων, ὅτε καὶ κορεσθέντεσ δείπνου καὶ μέθησ εἰσεκάλουν τοὺσ μονομάχουσ, καὶ ὁ μὲν ἅμα ἐσφάττετο, αὐτοὶ δ’ ἐκρότουν ἐπὶ τούτῳ ἡδόμενοι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 39 2:3)
  • ὅτι δὲ ἀρχαῖον ἦν τὸ περὶ τοὺσ μονομάχουσ καὶ Ἀριστοφάνησ εἴρηκεν ἐν Φοινίσσαισ οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 41 2:1)
  • "ἢ τὸ βῆμά σου δοκεῖσ καταγράφειν τοὺσ ὑφάντασ καὶ τοὺσ καπήλουσ, οὐχὶ τοὺσ πρώτουσ καὶ κρατίστουσ ταῦτα ποιεῖν, παρὰ μὲν τῶν ἄλλων στρατηγῶν ἐπιδόσεισ καὶ θέασ καὶ μονομάχουσ, παρὰ σοῦ δὲ ὡσ ὄφλημα πατρικὸν τὴν κατάλυσιν τῆσ τυραννίδοσ ἀπαιτοῦντασ, αὐτοὺσ δ’ ὑπὲρ σοῦ πάντα πάσχειν προθύμουσ ὄντασ, οἱο͂ν ἀξιοῦσι καὶ προσδέχονται φανέντοσ; (Plutarch, Brutus, chapter 10 3:3)

Synonyms

  1. fighting in single combat

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION