Hellas Alive Dictionary - μονομαχικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μονομαχικός μονομαχική μονομαχικόν

Structure: μονομαχικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from monoma/xos

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	μονομαχικός μονομαχικοῦ	μονομαχικώτερος μονομαχικωτεροῦ	μονομαχικώτατος μονομαχικωτατοῦ
Adverb	μονομαχικώς	μονομαχικώτερον	μονομαχικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ὅσῳ δὲ συνέβαινε τοὺσ ἄνδρασ ἐκτὸσ τάξεωσ ποιεῖσθαι τὴν μάχην ἀναμὶξ κατὰ τὰσ αὑτῶν προαιρέσεισ, τοσούτῳ λαμπρότεροσ ἦν ὁ κίνδυνοσ, ὡσ ἂν ἐκ τοσούτου πλήθουσ κατ’ ἄνδρα καὶ κατὰ ζυγὸν οἱονεὶ μονομαχικῆσ συνεστώσησ περὶ τοὺσ ἀγωνιζομένουσ τῆσ φιλοτιμίασ. (Polybius, Histories, book 1, chapter 45 9:1)

of or in single combat
- μονομαχία (single combat)
- μονομάχος (fighting in single combat)
- μουνάξ (singly, in single combat)
- ἁπλόος (single)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com