Sense

1. adulterer, paramour

Examples

• εἰ ἐθεώρεισ κλέπτην, συνέτρεχεσ αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεισ. (Septuagint, Liber Psalmorum 49:18)
• καὶ ὀφθαλμὸσ μοιχοῦ ἐφύλαξε σκότοσ λέγων. οὐ προνοήσει με ὀφθαλμόσ, καὶ ἀποκρυβὴν προσώπου ἔθετο. (Septuagint, Liber Iob 24:15)
• σεμνὸν δέ τι ὁ γραφεὺσ ἐπενόησεν, τὸ μὲν ἀσεβὲσ τῆσ ἐπιχειρήσεωσ δείξασ μόνον καὶ ὡσ ἤδη πεπραγμένον παραδραμών, ἐμβραδύνοντασ δὲ τοὺσ νεανίσκουσ ἐργασάμενοσ τῷ τοῦ μοιχοῦ φόνῳ. (Lucian, De Domo, (no name) 23:3)
• ὁ δ’ ὑπὸ τοῦ μοιχοῦ καὶ τῆσ γυναικὸσ φονευθείσ; (Lucian, Cataplus, (no name) 6:9)
• πολλάκισ δὲ καὶ μεταξὺ τοῦ φιλοσόφου τι διεξιόντοσ ἡ ἅβρα προσελθοῦσα ὤρεξε παρὰ τοῦ μοιχοῦ γραμμάτιον, οἱ δὲ περὶ σωφροσύνησ ἐκεῖνοι λόγοι ἑστᾶσι περιμένοντεσ, ἔστ’ ἂν ἐκείνη ἀντιγράψασα τῷ μοιχῷ ἐπαναδράμῃ πρὸσ τὴν ἀκρόασιν. (Lucian, De mercede, (no name) 36:5)

Similar forms

• μοιχείας (34)
• μοιχὸς (31)
• μοιχὸν (29)
• μοιχείαν (21)
• μοιχεύειν (19)
• μοιχοῦ (11)
• μοιχεία (11)
• μοιχῶν (11)
• μοιχεύων (10)
• μοιχοὺς (10)
• μοιχός (9)
• μοιχόν (8)
• μοιχοὶ (7)
• μοιχοῖς (6)
• μοιχῷ (6)
• μοιχεύσας (5)
• μοιχείᾳ (4)
• μοιχεύει (4)
• μοιχεῖαι (3)
• μοιχεύεις (3)
• μοιχεύσῃς (3)
• μοιχαλὶς (3)
• μοιχεῦσαι (3)
• μοιχεύσων (2)
• μοιχειῶν (2)
• μοιχᾶται (2)
• μοιχείην (2)
• μοιχαλίδα (2)
• μοιχαλίν (1)
• μοιχικὸν (1)
• μοιχῶνται (1)
• μοιχάγρι (1)
• μοιχὲ (1)
• μοιχικαὶ (1)
• μοιχωμένη (1)
• μοιχᾶσθε (1)
• μοίχια (1)
• μοιχικῶν (1)
• μοιχαλίδι (1)
• μοιχικὰς (1)
• μοιχῶντα (1)
• μοιχάδος (1)
• μοιχεύσαι (1)
• Μοιχίδιός (1)
• μοιχοί (1)
• μοιχεῖαί (1)
• μο]ιχεύειν (1)
• μοιχικοῦ (1)
• μοἴχεται (1)
• μοιχεύσῃ (1)
• μοιχικαί (1)
• μοιχάδας (1)
• μοιχᾶται] (1)
• μοιχίδια (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary