Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μεθίημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μεθίημι μεθήσω μέθες

Structure: μετ (Prefix) + ί̔̄́ε̄ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: 2 and 3 pers. meqiei=s, meqiei= as if from meqie/w

Sense

  1. to let go, let loose, release, to let, depart, to dismiss, to let one free, allow, to be let go, dismissed
  2. to give up, abandon, would but leave
  3. to let, go, let it fall, throw, to let go, give up, to put away, to put away, from, to give up, to let flow, let drop, to let drop, utter, to let, shoot forth, to let, fly, discharge, to plunge, to give
  4. to relieve, from
  5. to give up, resign, throw aside
  6. to forgive, remit, excusing
  7. to relax, to be slack, remiss, lukewarm, dally, to neglect
  8. to let, permit, having

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεθῑ́ημι μεθῑ́ης μεθῑ́ησιν*
Dual μεθῑ́ετον μεθῑ́ετον
Plural μεθῑ́εμεν μεθῑ́ετε μεθῑέᾱσιν*
SubjunctiveSingular μεθῑῶ μεθῑῇς μεθῑῇ
Dual μεθῑῆτον μεθῑῆτον
Plural μεθῑῶμεν μεθῑῆτε μεθῑῶσιν*
OptativeSingular μεθῑείην μεθῑείης μεθῑείη
Dual μεθῑείητον μεθῑειήτην
Plural μεθῑείημεν μεθῑείητε μεθῑείησαν
ImperativeSingular μεθῑ́ει μεθῑέτω
Dual μεθῑ́ετον μεθῑέτων
Plural μεθῑ́ετε μεθῑέντων
Infinitive μεθῑέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεθῑεις μεθῑεντος μεθῑεισα μεθῑεισης μεθῑεν μεθῑεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεθῑ́εμαι μεθῑ́εσαι μεθῑ́εται
Dual μεθῑ́εσθον μεθῑ́εσθον
Plural μεθῑέμεθα μεθῑ́εσθε μεθῑ́ενται
SubjunctiveSingular μεθῑῶμαι μεθῑῇ μεθῑῆται
Dual μεθῑῆσθον μεθῑῆσθον
Plural μεθῑώμεθα μεθῑῆσθε μεθῑῶνται
OptativeSingular μεθῑείμην μεθῑεῖο μεθῑεῖτο
Dual μεθῑεῖσθον μεθῑείσθην
Plural μεθῑείμεθα μεθῑεῖσθε μεθῑεῖντο
ImperativeSingular μεθῑ́εσο μεθῑέσθω
Dual μεθῑ́εσθον μεθῑέσθων
Plural μεθῑ́εσθε μεθῑέσθων
Infinitive μεθῑ́εσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεθῑεμενος μεθῑεμενου μεθῑεμενη μεθῑεμενης μεθῑεμενον μεθῑεμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεθήσω μεθήσεις μεθήσει
Dual μεθήσετον μεθήσετον
Plural μεθήσομεν μεθήσετε μεθήσουσιν*
OptativeSingular μεθησίημι μεθησίης μεθησίη
Dual μεθησίητον μεθησιήτην
Plural μεθησίημεν μεθησίητε μεθησίησαν
Infinitive μεθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μεθησων μεθησοντος μεθησουσα μεθησουσης μεθησον μεθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεθήσομαι μεθήσει, μεθήσῃ μεθήσεται
Dual μεθήσεσθον μεθήσεσθον
Plural μεθησόμεθα μεθήσεσθε μεθήσονται
OptativeSingular μεθησοίμην μεθήσοιο μεθήσοιτο
Dual μεθήσοισθον μεθησοίσθην
Plural μεθησοίμεθα μεθήσοισθε μεθήσοιντο
Infinitive μεθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεθησομενος μεθησομενου μεθησομενη μεθησομενης μεθησομενον μεθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεθῑ͂ην μεθῑ͂ης μεθῑ͂ην*
Dual μεθῑ͂ετον μεθῑ̄́ετην
Plural μεθῑ͂εμεν μεθῑ͂ετε μεθῑ͂εσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεθῑ̄́εμην μεθῑ̄́ου, μεθῑ͂εσο μεθῑ͂ετο
Dual μεθῑ͂εσθον μεθῑ̄́εσθην
Plural μεθῑ̄́εμεθα μεθῑ͂εσθε μεθῑ͂εντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέθηκα μέθηκας μέθηκεν*
Dual μεθῆκατον μεθήκατην
Plural μεθῆκαμεν μεθῆκατε μέθηκαν
SubjunctiveSingular μεθέκω μεθέκῃς μεθέκῃ
Dual μεθέκητον μεθέκητον
Plural μεθέκωμεν μεθέκητε μεθέκωσιν*
OptativeSingular μεθεκίην μεθεκίης μεθεκίη
Dual μεθεκίητον μεθεκιήτην
Plural μεθεκίημεν μεθεκίητε μεθεκίησαν
ImperativeSingular μεθέκον μεθεκάτω
Dual μεθέκατον μεθεκάτων
Plural μεθέκατε μεθεκάντων
Infinitive μεθέκαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεθεκᾱς μεθεκαντος μεθεκᾱσα μεθεκᾱσης μεθεκαν μεθεκαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεθήκαμην μεθῆκω μεθῆκατο
Dual μεθῆκασθον μεθήκασθην
Plural μεθήκαμεθα μεθῆκασθε μεθῆκαντο
SubjunctiveSingular μεθέκωμαι μεθέκῃ μεθέκηται
Dual μεθέκησθον μεθέκησθον
Plural μεθεκώμεθα μεθέκησθε μεθέκωνται
OptativeSingular μεθεκίμην μεθέκιο μεθέκιτο
Dual μεθέκισθον μεθεκίσθην
Plural μεθεκίμεθα μεθέκισθε μεθέκιντο
ImperativeSingular μεθέκαι μεθεκάσθω
Dual μεθέκασθον μεθεκάσθων
Plural μεθέκασθε μεθεκάσθων
Infinitive μεθέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεθεκαμενος μεθεκαμενου μεθεκαμενη μεθεκαμενης μεθεκαμενον μεθεκαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "εἴτε γὰρ ἐξ ὁμοίων ἀναλαμβάνει τὸ οἰκεῖον ἡ φύσισ εἰσ τὸν ὄγκον αὐτόθεν, ἡ ποικίλη τροφὴ πολλὰσ μεθιεῖσα ποιότητασ ἐξ ἑαυτῆσ ἑκάστῳ μέρει τὸ πρόσφορον ἀναδίδωσιν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, 12:19)

Synonyms

  1. to let go

  2. to relieve

  3. to forgive

  4. to let

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION