μειράκιον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
μειράκιον
μειράκιου
Structure:
μειρακι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- a boy, lad, stripling
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡ δ’ ἀμοιβὴ οὐκ ἔπαινοσ τοῦ οἴκου μόνον ‐ τοῦτο μὲν γὰρ ἴσωσ ἐκείνῳ τῷ νησιώτῃ μειρακίῳ ἔπρεπε, τὴν Μενελάου οἰκίαν ὑπερεκπεπλῆχθαι καὶ πρὸσ τὰ ἐν οὐρανῷ καλὰ τὸν ἐλέφαντα καὶ τὸν χρυσὸν αὐτῆσ ἀπεικάζειν, ἅτε μηδὲν ἐν γῇ καλόν τι ἄλλο ἑωρακότι ‐ ‐ ἀλλὰ καὶ τὸ εἰπεῖν ἐν αὐτῷ καὶ τοὺσ βελτίστουσ συγκαλέσαντα λόγων ἐπίδειξιν ποιήσασθαι μέροσ τοῦ ἐπαίνου καὶ τοῦτο γένοιτο ἄν. (Lucian, De Domo, (no name) 3:1)
- Ἔρωτεσ δέ τινεσ μειδιῶντεσ ὁ μὲν κατόπιν ἐφεστὼσ ἀπάγει τῆσ κεφαλῆσ τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ τισ μάλα δουλικῶσ ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ τοῦ ποδόσ, ὡσ κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλοσ τῆσ χλανίδοσ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐπειλημμένοσ, Ἔρωσ καὶ οὗτοσ, ἕλκει αὐτὸν πρὸσ τὴν Ῥωξάνην πάνυ βιαιωσ ἐπισπώμενοσ, ὁ βασιλεὺσ δὲ αὐτὸσ μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχοσ δὲ καὶ νυμφαγωγὸσ Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα καιομένην ἔχων, μειρακίῳ πάνυ ὡραίῳ ἐπερειδόμενοσ, Ὑμέναιοσ οἶμαί ἐστιν· (Lucian, Herodotus 9:3)
- ἐκείνω μὲν οὖν τὼ μειρακίω, ἀτασθάλω γὰρ ἤστην, δίκασ ἐτισάτην νὼ δὲ ‐ οὐ γὰρ ἐπὶ κακῷ τῶν θεῶν ταῦτα βουλεύομεν ‐ τί οὐχὶ οἰκοδομοῦμεν καὶ αὐτοὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ἐπικυλινδοῦντεσ ἐπάλληλα τὰ ὄρη, ὡσ ἔχοιμεν ἀφ’ ὑψηλοτέρου ἀκριβεστέραν τὴν σκοπήν; (Lucian, Contemplantes, (no name) 3:11)
- ἀπολώλεκασ τὰ ἐν τῇ γῇ ἅπαντα, μειρακίῳ ἀνοήτῳ πιστεύσασ τὸ ἁρ́μα, ὃσ τὰ μὲν κατέφλεξε πρόσγειοσ ἐνεχθείσ, τὰ δὲ ὑπὸ κρύουσ διαφθαρῆναι ἐποίησε πολὺ αὐτῶν ἀποσπάσασ το πῦρ, καὶ ὅλωσ οὐδὲν ὅ τι οὐ ξυνετάραξε καὶ ξυνέχεε, καὶ εἰ μὴ ἐγὼ ξυνεὶσ τὸ γιγνόμενον κατέβαλον αὐτὸν τῷ κεραυνῷ, οὐδὲ λείψανον ἀνθρώπων ἐπέμεινεν ἄν· (Lucian, Dialogi deorum, 1:2)
- ὡσ εὐτόνωσ ὦ Ζεῦ βασιλεῦ τὸ γρᾴδιον ὥσπερ λεπὰσ τῷ μειρακίῳ προσείχετο. (Aristophanes, Plutus, Episode 2:47)