뜻

1. 소년, 젊은이, 남자, 남자아이

1. a boy, lad, stripling

예문

• τοῦ δὲ νεανίου μηδαμῶσ προσέρχοντοσ, προσκαλεσάμενοσ ὁ βασιλεὺσ τὴν μητέρα παρῄνει τοῦ μειρακίου γενέσθαι σύμβουλον ἐπὶ σωτηρίᾳ. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:25)

  (70인역 성경, Liber Maccabees II 7:25)

• καὶ γὰρ αὐτὸσ ἐνδιέτριψα τῇ Ἴδῃ, ὁπότε δὴ ὁ Ζεὺσ ἤρα τοῦ μειρακίου τοῦ Φρυγόσ, καὶ πολλάκισ δεῦρο ἦλθον ὑπ’ ἐκείνου καταπεμφθεὶσ εἰσ ἐπισκοπὴν τοῦ παιδόσ. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 6:2)

  (루키아노스, Dearum judicium, (no name) 6:2)

• οὐκ ὀλίγα δὲ καὶ ἡ Λακεδαίμων τοιαῦτα παρέχεται, τὸν Υἅκινθον καὶ τὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἀντεραστὴν Ζέφυρον καὶ τὴν ὑπὸ τῷ δίσκῳ τοῦ μειρακίου σφαγὴν καὶ τὸ ἐκ τοῦ αἵματοσ ἄνθοσ καὶ τὴν ἐν αὐτῷ αἰάζουσαν ἐπιγραφήν, καὶ τὴν Τυνδάρεω ἀνάστασιν καὶ τὴν Διὸσ ἐπὶ τούτῳ κατ’ Ἀσκληπιοῦ ὀργὴν ἔτι δὲ καὶ τὸν Πάριδοσ ξενισμὸν καὶ τὴν Ἑλένησ ἁρπαγὴν μετὰ τὴν. (Lucian, De saltatione, (no name) 45:1)

  (루키아노스, De saltatione, (no name) 45:1)

• οἱ δὲ ἵπποι ὡσ ᾔσθοντο οὐκ ὄντα ἐμὲ τὸν ἐπιβεβηκότα, καταφρονήσαντεσ τοῦ μειρακίου ἐξετράποντο τῆσ ὁδοῦ καὶ τὰ δεινὰ ταῦτα ἐποίησαν· (Lucian, Dialogi deorum, 4:4)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 4:4)

• ἀλλ’ ἡνίκα σε κατέλαβε τοῦ μειρακίου τοῦ οἰνοχόου τοῦ Οἰνοπίωνοσ ἐν γόνασι κείμενον, τί οἰεί ; (Lucian, Pseudologista, (no name) 18:6)

  (루키아노스, Pseudologista, (no name) 18:6)

유사 형태

• μειράκιον (279)
• μειρακίου (85)
• μειράκια (63)
• μειρακίων (62)
• μειρακίῳ (47)
• μειρακίοις (30)
• μειρακιώδη (20)
• μειρακίσκος (11)
• μειρακιῶδες (10)
• μειράκιόν (9)
• μειρακιωδῶς (7)
• μειρακιώδεις (7)
• μειρακίοισι (5)
• μειρακίω (3)
• μειρακίοιν (2)
• μειρακιώδους (2)
• μειρακίσκοι (2)
• μειρακιώδει (2)
• μειρακίσκον (2)
• μειρακίσκη (1)
• μειρακίδιον (1)
• μειρακίσκου (1)
• μειρακιῶδές (1)
• μειράκι (1)
• μειρακιεῦου (1)
• μειρακίσκων (1)
• μειρακιώδης (1)
• μειράκιά (1)
• μειρακίσκης (1)
• μειρακιεύῃ (1)
• μειρακίον (1)
• μειρακίσκους (1)
• μειρακίοισι· (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.