뜻

1. 사냥꾼, 수렵가, 사냥용 말, 급사의 말, 빠르고 가벼운 말 품종

1. a hunter, huntsman, one who seeks the prize, a huntress

예문

• κυνηγέται δὲ εἰσ μὲν τὰσ ἐρήμουσ ὀλιγάκισ ἀφικνοῦνται, ἐν δὲ ταῖσ οἰκουμέναισ ὀλίγοι γίγνονται καὶ οὐ φιλόθηροι οἱ πολλοί· (Xenophon, Minor Works, , chapter 5 30:1)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 5 30:1)

• ἀποθνῄσκουσι δὲ κύνεσ πολλαὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ θήρᾳ καὶ αὐτοὶ οἱ κυνηγέται κινδυνεύουσιν, ὅταν γε ἐν ταῖσ μεταδρομαῖσ ἀπειρηκότι ἀναγκάζωνται προσιέναι ἔχοντεσ τὰ προβόλια ἢ ἐν ὕδατι ὄντι ἢ ἐφεστῶτι πρὸσ ἀποκρήμνῳ ἢ ἐκ δασέοσ μὴ θέλοντι ἐξιέναι· (Xenophon, Minor Works, , chapter 10 24:1)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 10 24:1)

• οἱ δὲ κυνηγέται εἰσ τὸ κοινὸν τοῖσ πολίταισ καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ κτήματα καλῶσ ἔχοντα παρέχουσιν. (Xenophon, Minor Works, , chapter 13 13:2)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 13 13:2)

• εἶθ’ οἱ μὲν ἐπὶ τοὺσ φίλουσ ἰόντεσ δύσκλειαν ἔχουσι παρὰ πᾶσιν, οἱ δὲ κυνηγέται ἐπὶ τὰ θηρία ἰόντεσ εὔκλειαν· (Xenophon, Minor Works, , chapter 13 14:2)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 13 14:2)

• οἱ μὲν οὖν κατὰ πόλιν βουλόμενοι πλεονεκτεῖν μελετῶσι νικᾶν φίλουσ, οἱ δὲ κυνηγέται κοινοὺσ ἐχθρούσ· (Xenophon, Minor Works, , chapter 13 17:1)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 13 17:1)

유사 형태

• κυνηγέτην (11)
• κυνηγετεῖν (11)
• κυνηγέτας (10)
• κυνηγέται (8)
• κυνηγέταις (6)
• κυνηγετῶν (6)
• κυνηγέτῃ (6)
• κυνηγέτης (5)
• κυνηγετικῷ (5)
• κυνηγετοῦντα (4)
• κυνηγέτις (2)
• κυνηγετικοὺς (2)
• κυνηγετικοί (2)
• Κυνηγετικοῦ (2)
• κυνηγετικὸν (2)
• κυνηγετικῆς (1)
• κυνηγετῶ (1)
• κυνηγετεῖται (1)
• κυνηγετικῇ (1)
• κυνηγετικός (1)
• κυνηγετοῦντὶ (1)
• κυνηγετήσειν (1)
• κυνηγετικοῖς (1)
• κυνηγετικὴν (1)
• κυνηγετοῦσιν (1)
• κυνηγετική (1)
• κυνηγετικόν (1)
• κυνηγετῆσαι (1)
• κυνηγετικῶν (1)
• κυνηγετικὴ (1)
• κυνηγετοῦντι (1)
• κυνηγετεῖ (1)
• Κυνηγετικὰ (1)
• κυνηγέτου (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.