Ancient Greek-English Dictionary Language

κοινωνέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοινωνέω

Structure: κοινωνέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: koinwno/s

Sense

  1. to have or do in common with, have a share of or take part in, with
  2. to have a share of or take part in
  3. to have dealings with or intercourse
  4. to commit, in common with
  5. to share in an opinion, to agree, to form a community

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοινωνῶ κοινωνεῖς κοινωνεῖ
Dual κοινωνεῖτον κοινωνεῖτον
Plural κοινωνοῦμεν κοινωνεῖτε κοινωνοῦσιν*
SubjunctiveSingular κοινωνῶ κοινωνῇς κοινωνῇ
Dual κοινωνῆτον κοινωνῆτον
Plural κοινωνῶμεν κοινωνῆτε κοινωνῶσιν*
OptativeSingular κοινωνοῖμι κοινωνοῖς κοινωνοῖ
Dual κοινωνοῖτον κοινωνοίτην
Plural κοινωνοῖμεν κοινωνοῖτε κοινωνοῖεν
ImperativeSingular κοινώνει κοινωνείτω
Dual κοινωνεῖτον κοινωνείτων
Plural κοινωνεῖτε κοινωνούντων, κοινωνείτωσαν
Infinitive κοινωνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοινωνων κοινωνουντος κοινωνουσα κοινωνουσης κοινωνουν κοινωνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοινωνοῦμαι κοινωνεῖ, κοινωνῇ κοινωνεῖται
Dual κοινωνεῖσθον κοινωνεῖσθον
Plural κοινωνούμεθα κοινωνεῖσθε κοινωνοῦνται
SubjunctiveSingular κοινωνῶμαι κοινωνῇ κοινωνῆται
Dual κοινωνῆσθον κοινωνῆσθον
Plural κοινωνώμεθα κοινωνῆσθε κοινωνῶνται
OptativeSingular κοινωνοίμην κοινωνοῖο κοινωνοῖτο
Dual κοινωνοῖσθον κοινωνοίσθην
Plural κοινωνοίμεθα κοινωνοῖσθε κοινωνοῖντο
ImperativeSingular κοινωνοῦ κοινωνείσθω
Dual κοινωνεῖσθον κοινωνείσθων
Plural κοινωνεῖσθε κοινωνείσθων, κοινωνείσθωσαν
Infinitive κοινωνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοινωνουμενος κοινωνουμενου κοινωνουμενη κοινωνουμενης κοινωνουμενον κοινωνουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "καὶ οὐ τοῦτο δεινόν ἐστι, ὅτι τοσούτων ὄντων φιλοσόφων μόνοι σχεδὸν ἀσύμβολοι τῶν ἐν ταῖσ πόλεσιν ἀγαθῶν κοινωνοῦσιν ἀλλ’ ὅτι καὶ τραγῳδιῶν ποιηταὶ καὶ κωμῳδιῶν ἀεί τι πειρῶνται χρήσιμον παρέχεσθαι καὶ λέγειν ὑπὲρ νόμων καὶ πολιτείασ· (Plutarch, Adversus Colotem, section 336)
  • καθ’ ὅσα γὰρ καὶ συνίσταται, κοινωνοῦσιν ἀλλήλαισ, καὶ δεῖ οὕτω διανοεῖσθαι περὶ αὐτῶν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 21:2)
  • μόνη δ’ ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ παρ’ αὐτὴν παρέκβασισ οὐ μόνον φιλίαι, ἀλλὰ καὶ ὡσ φίλοι κοινωνοῦσιν· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 171:5)
  • "τὴν μὲν οὖν ψυχὴν ἑτέραισ τισὶν ἡδοναῖσ χρῆσθαι κρείττοσιν ὑπαρχέτω, τῷ δὲ σώματι λαβεῖν ἡδονὴν τῆσ ἀπὸ τοῦ τρέφεσθαι δικαιοτέραν οὐκ ἔστιν, ὅπερ οὐδένα λέληθεν ἀνθρώπων ταύτην γὰρ ἐν μέσῳ θέμενοι κοινωνοῦσιν ἀλλήλοισ δείπνων καὶ τραπέζησ, ἀφροδισίων δὲ νύκτα καὶ πολὺ προβάλλονται σκότοσ, ἡγούμενοι τὸ τούτων κοινωνεῖν ἀναίσχυντον εἶναι καὶ θηριῶδεσ, ὡσ τὸ μὴ κοινωνεῖν ἐκείνησ. (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 15 1:14)
  • Μάρτυρεσ ἔτι τοίνυν παίδων αὐτῷ τεττάρων γενομένων ὁμομητρίων ἐμοὶ καὶ τελευτησάντων, ἔθαψε τούτουσ εἰσ τὰ πατρῷα μνήματα, ὧν ὅσοιπέρ εἰσιν τοῦ γένουσ κοινωνοῦσιν· (Demosthenes, Speeches 51-61, 37:6)

Synonyms

  1. to have or do in common with

  2. to have a share of or take part in

  3. to have dealings with or intercourse

  4. to commit

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION