Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἰσομοιρέω?

ε-contract Verb; Transliteration: isomoireō

Principal Part: ἰσομοιρέω ἰσομοιρήσω

Structure: ἰσομοιρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from ἰσόμοιρος

Sense

  1. to have an equal share

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοίρω ἰσομοίρεις ἰσομοίρει
Dual ἰσομοίρειτον ἰσομοίρειτον
Plural ἰσομοίρουμεν ἰσομοίρειτε ἰσομοίρουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἰσομοίρω ἰσομοίρῃς ἰσομοίρῃ
Dual ἰσομοίρητον ἰσομοίρητον
Plural ἰσομοίρωμεν ἰσομοίρητε ἰσομοίρωσι(ν)
OptativeSingular ἰσομοίροιμι ἰσομοίροις ἰσομοίροι
Dual ἰσομοίροιτον ἰσομοιροίτην
Plural ἰσομοίροιμεν ἰσομοίροιτε ἰσομοίροιεν
ImperativeSingular ἰσομοῖρει ἰσομοιρεῖτω
Dual ἰσομοίρειτον ἰσομοιρεῖτων
Plural ἰσομοίρειτε ἰσομοιροῦντων, ἰσομοιρεῖτωσαν
Infinitive ἰσομοίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρων ἰσομοιρουντος ἰσομοιρουσα ἰσομοιρουσης ἰσομοιρουν ἰσομοιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοίρουμαι ἰσομοίρει, ἰσομοίρῃ ἰσομοίρειται
Dual ἰσομοίρεισθον ἰσομοίρεισθον
Plural ἰσομοιροῦμεθα ἰσομοίρεισθε ἰσομοίρουνται
SubjunctiveSingular ἰσομοίρωμαι ἰσομοίρῃ ἰσομοίρηται
Dual ἰσομοίρησθον ἰσομοίρησθον
Plural ἰσομοιρώμεθα ἰσομοίρησθε ἰσομοίρωνται
OptativeSingular ἰσομοιροίμην ἰσομοίροιο ἰσομοίροιτο
Dual ἰσομοίροισθον ἰσομοιροίσθην
Plural ἰσομοιροίμεθα ἰσομοίροισθε ἰσομοίροιντο
ImperativeSingular ἰσομοίρου ἰσομοιρεῖσθω
Dual ἰσομοίρεισθον ἰσομοιρεῖσθων
Plural ἰσομοίρεισθε ἰσομοιρεῖσθων, ἰσομοιρεῖσθωσαν
Infinitive ἰσομοίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρουμενος ἰσομοιρουμενου ἰσομοιρουμενη ἰσομοιρουμενης ἰσομοιρουμενον ἰσομοιρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοιρήσω ἰσομοιρήσεις ἰσομοιρήσει
Dual ἰσομοιρήσετον ἰσομοιρήσετον
Plural ἰσομοιρήσομεν ἰσομοιρήσετε ἰσομοιρήσουσι(ν)
OptativeSingular ἰσομοιρήσοιμι ἰσομοιρήσοις ἰσομοιρήσοι
Dual ἰσομοιρήσοιτον ἰσομοιρησοίτην
Plural ἰσομοιρήσοιμεν ἰσομοιρήσοιτε ἰσομοιρήσοιεν
Infinitive ἰσομοιρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρησων ἰσομοιρησοντος ἰσομοιρησουσα ἰσομοιρησουσης ἰσομοιρησον ἰσομοιρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοιρήσομαι ἰσομοιρήσει, ἰσομοιρήσῃ ἰσομοιρήσεται
Dual ἰσομοιρήσεσθον ἰσομοιρήσεσθον
Plural ἰσομοιρησόμεθα ἰσομοιρήσεσθε ἰσομοιρήσονται
OptativeSingular ἰσομοιρησοίμην ἰσομοιρήσοιο ἰσομοιρήσοιτο
Dual ἰσομοιρήσοισθον ἰσομοιρησοίσθην
Plural ἰσομοιρησοίμεθα ἰσομοιρήσοισθε ἰσομοιρήσοιντο
Infinitive ἰσομοιρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἰσομοιρησομενος ἰσομοιρησομενου ἰσομοιρησομενη ἰσομοιρησομενης ἰσομοιρησομενον ἰσομοιρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοῖρουν ἰσομοῖρεις ἰσομοῖρει(ν)
Dual ἰσομοίρειτον ἰσομοιρεῖτην
Plural ἰσομοίρουμεν ἰσομοίρειτε ἰσομοῖρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἰσομοιροῦμην ἰσομοίρου ἰσομοίρειτο
Dual ἰσομοίρεισθον ἰσομοιρεῖσθην
Plural ἰσομοιροῦμεθα ἰσομοίρεισθε ἰσομοίρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εὐθὺς μὲν οὐ πάνυ τι ἠνώχλουν τούτῳ, ἡγούμενος αὐτὸν τοῦτο γνώσεσθαι καὶ διοικήσειν καὶ ἐμοὶ καὶ ἑαυτῷ, ὅπως ἑκάτερος ἡμῶν ἕξει τὰ δίκαια κατὰ τοὺς ὁρ´κους καὶ τὰς συνθήκας τὰς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς περὶ τοῦ ἰσομοιρεῖν ἁπάντων ὧν Κόμων ἦν καταλελοιπώς: (Demosthenes, Speeches 41-50, 23:2)
  • πρόθυμοι δ ἐν παντὶ καιρῷ περὶ ὑμᾶς γεγονότες ἀξιοῦμεν μετρίας παρ ὑμῶν τυχεῖν χάριτος, ὥσπερ τῶν κοινῶν κινδύνων ἰσομοιροῦμεν ὑμῖν, οὕτως καὶ τῶν δικαίων τὸ ἴσον ἔχειν, νόμους καταστησάμενοι φύλακας τῆς ἐλευθερίας, οἷς ἅπαντες ἀεὶ χρησόμεθα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 29 6:2)
  • ἰσομοιρεῖν τ οὐδὲ κατὰ μικρὸν ἀπέφαινον τῆς συμφορᾶς τοῖς πένησι τοὺς εὐπόρους: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 14 5:1)
  • ἐκτήσατο πολέμων, ταῦτα μὴ Ῥωμαίους νείμασθαι μόνους, ἀλλὰ καὶ Λατίνους αὐτοῖς ἰσομοιρεῖν τοὺς μὴ παραγενομένους τοῖς πολέμοις, καὶ τοὺς νεωστὶ προσελθόντας πρὸς τὴν φιλίαν Ἕρνικας, οἷς ἀγαπητὸν ἦν πολέμῳ προσαχθεῖσι τὸ μὴ τὴν ἑαυτῶν ἀφαιρεθῆναι χώραν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 71 8:1)
  • ἄξιοι δὲ δήπου ταύτης εἰσὶ τῆς τιμῆς τυγχάνειν οἱ διαμένοντες εὖνοι τῇ πόλει καὶ μέλλοντες ἰσομοιρεῖν ἡμῖν κακῶν τε καὶ ἀγαθῶν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 66 6:3)

Synonyms

  1. to have an equal share

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION