Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγέλαστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγέλαστος καταγέλαστος καταγέλαστον

Structure: καταγελαστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from katagela/w

Sense

  1. ridiculous, absurd

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative καταγέλαστος καταγέλαστον
Genitive καταγελάστου καταγελάστου
Dative καταγελάστῳ καταγελάστῳ
Accusative καταγέλαστον καταγέλαστον
Vocative καταγέλαστε καταγέλαστον
DualN/A/V καταγελάστω καταγελάστω
G/D καταγελάστοιν καταγελάστοιν
PluralNominative καταγέλαστοι καταγέλαστα
Genitive καταγελάστων καταγελάστων
Dative καταγελάστοις καταγελάστοις
Accusative καταγελάστους καταγέλαστα
Vocative καταγέλαστοι καταγέλαστα
Positive Comparative Superlative
Adjective καταγέλαστος καταγελάστου καταγελαστότερος καταγελαστοτέρου καταγελαστότατος καταγελαστοτάτου
Adverb καταγελάστως καταγελαστότερον καταγελαστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔκουν καταγέλαστοσ δῆτ’ ἔσει τὴν ἡμίκραιραν τὴν ἑτέραν ψιλὴν ἔχων; (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 2:29)
  • ὁρῶ γὰρ ὡσ καταγέλαστοσ εἶ. (Aristophanes, Lysistrata, Choral, trochees6)
  • πρῶτα μὲν φαίνει γ’ ἀνήρ, εἶτ’ οὐ καταγέλαστοσ εἶ. (Aristophanes, Lysistrata, Choral, trochees10)
  • ἀλλ’ ὅμωσ οὔτ’ ἂν ἱστὸν οὔτε βιβλίον ἢ λύραν ὁ μὴ μαθὼν μεταχειρίσαιτο, καίπερ εἰσ οὐδὲν μέγα βλαβησόμενοσ, ἀλλ’ αἰδεῖται γενέσθαι καταγέλαστοσ· (Plutarch, An virtus doceri possit, section 2 3:1)
  • καταγέλαστοσ εἶ. (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics42)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION