Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 217:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 217:)

καὶ μὴν καὶ ὅσοι τοτὲ μὲν συντιθέασι τὰ πάντα, τοτὲ δὲ διαιροῦσιν, εἴτε εἰσ ἓν καὶ ἐξ ἑνὸσ ἄπειρα εἴτε εἰσ πέρασ ἔχοντα στοιχεῖα διαιρούμενοι καὶ ἐκ τούτων συντιθέντεσ, ὁμοίωσ μὲν ἐὰν ἐν μέρει τοῦτο τιθῶσι γιγνόμενον, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐὰν ἀεί, κατὰ πάντα ταῦτα λέγοιεν ἂν οὐδέν, εἴπερ μηδεμία ἔστι σύμμειξισ. ὀρθῶσ. ἔτι τοίνυν ἂν αὐτοὶ πάντων καταγελαστότατα μετίοιεν τὸν λόγον οἱ μηδὲν ἐῶντεσ κοινωνίᾳ παθήματοσ ἑτέρου θάτερον προσαγορεύειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION