Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγέλαστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγέλαστος καταγέλαστος καταγέλαστον

Structure: καταγελαστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from katagela/w

Sense

  1. ridiculous, absurd

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative καταγέλαστος καταγέλαστον
Genitive καταγελάστου καταγελάστου
Dative καταγελάστῳ καταγελάστῳ
Accusative καταγέλαστον καταγέλαστον
Vocative καταγέλαστε καταγέλαστον
DualN/A/V καταγελάστω καταγελάστω
G/D καταγελάστοιν καταγελάστοιν
PluralNominative καταγέλαστοι καταγέλαστα
Genitive καταγελάστων καταγελάστων
Dative καταγελάστοις καταγελάστοις
Accusative καταγελάστους καταγέλαστα
Vocative καταγέλαστοι καταγέλαστα
Positive Comparative Superlative
Adjective καταγέλαστος καταγελάστου καταγελαστότερος καταγελαστοτέρου καταγελαστότατος καταγελαστοτάτου
Adverb καταγελάστως καταγελαστότερον καταγελαστότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὦ καταγέλαστε Ἱππόθαλεσ, πρὶν νενικηκέναι ποιεῖσ τε καὶ ᾄδεισ εἰσ σαυτὸν ἐγκώμιον; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 42:2)
  • εἶτα, ὦ καταγέλαστε, οὐκ ἀκήκοασ ὡσ ἐγώ εἰμι ὑὸσ μαίασ μάλα γενναίασ τε καὶ βλοσυρᾶσ, Φαιναρέτησ; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 45:1)
  • καὶ ὁ Διογένησ εἶπεν, ὥσπερ εἰώθει, σπουδάσασ, Ἔπειτα, καταγέλαστε, ἐπιχειρεῖσ θεῷ χρῆσθαι, οὐ δυνάμενοσ ἀνδραπόδῳ χρήσασθαι; (Dio, Chrysostom, Orationes, 2:4)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION