Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγέλαστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγέλαστος καταγέλαστος καταγέλαστον

Structure: καταγελαστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from katagela/w

Sense

  1. ridiculous, absurd

Examples

  • Κεθήγου δὲ τοῦ ὑπατικοῦ, ὁπότε διὰ τῆσ Ἑλλάδοσ εἰσ τὴν Ἀσίαν ἀπῄει πρεσβεύσων τῷ πατρί, πολλὰ καταγέλαστα καὶ λέγοντοσ καὶ ποιοῦντοσ, ἐπειδὴ τῶν ἑταίρων τισ ὁρῶν ταῦτα ἔλεγεν αὐτὸν μέγα κάθαρμα εἶναι, Μὰ τὸν· (Lucian, (no name) 30:1)
  • καὶ μὴν οὐδ’ εἰπεῖν ἔχοισ ἂν κατὰ τὴν ἀξίαν ὅπωσ ἐστὶ καταγέλαστα, ὦ Χάρων, καὶ μάλιστα αἱ ἄγαν σπουδαὶ αὐτῶν καὶ τὸ μεταξὺ τῶν ἐλπίδων οἴχεσθαι ἀναρπάστουσ γινομένουσ ὑπὸ τοῦ βελτίστου Θανάτου. (Lucian, Contemplantes, (no name) 17:1)
  • ἀτεχνῶσ γὰρ ἐλλεβόρου δεῖσθαί μοι δοκεῖ ἡ πόλισ αὐτῶν καταγέλαστα ὑφ’ αὑτῆσ πάσχουσα. (Lucian, Anacharsis, (no name) 39:9)
  • ἀνὴρ δὲ τίσ ὢν ὅλωσ,^ καὶ ταῦτα παιδείᾳ σύντροφοσ καὶ φιλοσοφίᾳ τὰ μέτρια ὡμιληκώσ, ἀφέμενοσ, ὦ Λυκῖνε, τοῦ περὶ τὰ βελτίω σπουδάζειν καὶ τοῖσ παλαιοῖσ συνεῖναι κάθηται καταυλούμενοσ, θηλυδρίαν ἄνθρωπον ὁρῶν ἐσθῆσι μαλακαῖσ καὶ ᾄσμασιν ἀκολάστοισ ἐναβρυνόμενον καὶ μιμούμενον ἐρωτικὰ γύναια, τῶν πάλαι τὰσ μαχλοτάτασ, Φαίδρασ καὶ Παρθενόπασ καὶ Ῥοδόπασ τινάσ, καὶ ταῦτα πάντα ὑπὸ κρούμασιν καὶ τερετίσμασι καὶ ποδῶν κτύπῳ, καταγέλαστα ὡσ ἀληθῶσ πράγματα καὶ ἥκιστα ἐλευθέρῳ ἀνδρὶ καὶ οἱῴ σοὶ πρέποντα ; (Lucian, De saltatione, (no name) 2:1)
  • ἐδάκρυον ἐπ’ αὐτοῖσ καθῃρημένοισ, ἄρτι δὲ αὐτὰ μὲν ἐδόκει μοι ταπεινὰ καὶ καταγέλαστα· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 4:3)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION