Sense

1. one who comes to seek protection, a suppliant or fugitive, one who seeks purification after homicide

Similar forms

• ἵκετο (82)
• ἱκέτην (69)
• ἱκέτης (62)
• ἱκέτας (57)
• ἱκετεύω (56)
• ἱκέτευον (53)
• ἵκετ (37)
• ἱκέται (36)
• ἱκετηρίαν (35)
• ἱκέτευε (35)
• ἱκετηρίας (35)
• ἱκετεύειν (28)
• ἱκετείαν (24)
• ἱκέτευεν (24)
• ἱκετεύων (20)
• ἱκετῶν (17)
• ἱκέτις (16)
• ἱκετείας (14)
• ἱκέτιν (13)
• ἱκέτευσε (11)
• ἱκέτου (10)
• ἱκετεύει (10)
• ἱκετηριῶν (9)
• ἱκέταν (8)
• ἱκέταις (8)
• ἱκέτευσεν (6)
• ἱκετείαις (6)
• ἱκετεύσας (6)
• ἱκέτευσαν (4)
• ἱκέτιδας (4)
• Ἱκέτα (4)
• ἱκετεῦσαι (4)
• ἱκέτευσα (3)
• Ἱκέτεω (3)
• ἱκετηρίᾳ (3)
• ἱκέτῃσι (3)
• ἱκετείᾳ (3)
• ἱκετεύῃ (3)
• Ἱκετάονος (3)
• ἱκετεύσω (3)
• ἱκετάων (2)
• Ἱκετάονά (2)
• ἱκέτευσον (2)
• ἱκετηρίην (2)
• ἱκέτῃσιν (2)
• Ἱκέτισι (2)
• ἱκέτευ (2)
• ἱκετεύεις (2)
• ἱκετέων (2)
• ἱκετεύσει (2)
• ἱκετηρία (2)
• ἱκέτιδες (2)
• ἱκέταο (1)
• ἱκετεῖαι (1)
• ἱκετεύσῃ (1)
• ἱκετήσιος (1)
• Ἱκέτισιν (1)
• ἱκέτευμα (1)
• Ἱκέτῃ (1)
• ἱκέτευς (1)
• ἱκετεύωσι (1)
• ἱκετηρίαι (1)
• ἱκέτευσας (1)
• ἱκετῆρες (1)
• Ἱκετίδων (1)
• Ἱκετάονα (1)
• ἰκετεῦσι (1)
• ἱκετίαν (1)
• ἱκετεία (1)
• ἱκέτευέ (1)
• [ἱκε]τεύων (1)
• ἱκέτῃσί (1)
• ἱκετευέτω (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.