뜻

1. 도둑, 약탈자

1. a thief

예문

• Θρᾳκῶν δ’ ἐπῆλθον φῦλα τοῦ παντὸσ στρατοῦ ἀλλ’ οὔτισ σ λκιο ισἔπειτα δὲ τὰ Θεσσαλῶν τ’ ἔγκαρπα πεδί’ ἐπεσσύθην Βοιωτίασ τε γῆσ πολυκτήτουσ πόλεισ, ἔπειτα δ’ σ Δωρικο γείτον’ ἐνθεν ήκω ξυνα Κυλλήνησ τε δύσβατον τε χῶρον, ἐσ δ’ ὑλ ὡσ εἴτε ποιμὴν εἴτ’ ἀγρωστήρων τισ ἢ μαριλοκαυτῶν ἐν λόγῳ παρίσταται ἢ τῶν ὀρείων νυμφογεννήτου γένουσ θηρῶν τίσ ἐστι, πᾶσιν ἀγγέλλω τάδε, τὸν φῶρα τῶν Παιῶνοσ ὅστισ ἂν λάβῃ, τῷδ’ αὐτόχρημα μισθόσ ἐσθ’ ὁ κείμενοσ. (Sophocles, Ichneutae 2:7)

  (소포클레스, Ichneutae 2:7)

• "ἔγνω δὲ φώρ τε φῶρα, καὶ λύκοσ λύκον. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 10:3)

  (아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 10:3)

• ἆ μάκαρ ὅτισ μήδαμά κωσ ἐί̈δε γράσου πνέοντα φῶρα· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 417)

  (작자 미상, 비가, , 417)

• Νύκτωρ φῶρα εἰσ οἰκίαν εἰσιόντα ἐπὶ κλοπῇ χρημάτων ἐὰν ἑλὼν κτείνῃ, καθαρὸσ ἔστω· (Plato, Laws, book 9 136:3)

  (플라톤, Laws, book 9 136:3)

• ὃσ δ’ ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 121E 3:2)

  (헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 121E 3:2)

• φανεροῦ δὲ γενομένου βαρὺσ πᾶσιν ἐγένετο διὰ τὸ ἀλγεῖν ἐπὶ τῇ φωρᾷ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , 3:3)

  (디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, , 3:3)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록