뜻

1. 여행자, 안내인, 나그네, 가이드, 길잡이

1. a wayfarer, traveller, a fellow-traveller, guide.

예문

• εἶτ̓ ἐμπαραγίνεταί σοι ὥσπερ κακὸσ ὁδοιπόροσ ἡ πενία καὶ ἡ ἔνδεια ὥσπερ ἀγαθὸσ δρομεύσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 6:14)

  (70인역 성경, 잠언 6:14)

• ὡσ διψῶν ὁδοιπόροσ τὸ στόμα ἀνοίξει, καὶ ἀπὸ παντὸσ ὕδατοσ τοῦ σύνεγγυσ πίεται, κατέναντι παντὸσ πασσάλου καθήσεται καὶ ἔναντι βέλουσ ἀνοίξει φαρέτραν. (Septuagint, Liber Sirach 26:12)

  (70인역 성경, Liber Sirach 26:12)

• ὅσσον ἐάρ χειμῶνοσ, ὅσον μᾶλον βραβίλοιο ἅδιον, ὅσσον ὀίσ σφετέρασ λασιωτέρα ἀρνόσ, ὅσσον παρθενικὴ προφέρει τριγάμοιο γυναικόσ, ὅσσον ἐλαφροτέρη μόσχου νεβρόσ, ὅσσον ἀηδὼν συμπάντων λιγύφωνοσ ἀοιδοτάτη πετεηνῶν, τόσσον ἔμ’ εὔφρανασ τὺ φανείσ, σκιερὰν δ’ ὑπὸ φαγὸν ἀελίου φρύγοντοσ ὁδοιπόροσ ἔδραμον ὥσ τισ. (Theocritus, Idylls, 4)

  (테오크리토스, Idylls, 4)

• ἀντὶ δ’ ἐμεῦ κομάρου τισ ὁδοιπόροσ ἢ τερεβίνθου δρεπτέσθω χθαμαλὴν ἐσ χύσιν οὐ γὰρ ἑκάσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2822)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2822)

• Ἀριστοκλεησ δ’ ὅδ’ ὁδοιπόροσ, ᾧπερ ἀπῶσα δίψαν βαψάμενοσ τοῦτο δίδωμι γέρασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 326 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 326 1:1)

유사 형태

• ὁδοιπορίας (43)
• ὁδοιπορίαν (32)
• ὁδοιπόρε (15)
• ὁδοιπορίαις (14)
• ὁδοιπόρων (11)
• ὁδοιπόρος (9)
• ὁδοιπορεῖν (9)
• ὁδοιπορίης (7)
• ὁδοιπορέειν (6)
• ὁδοιπορῶν (6)
• ὁδοιπόρους (5)
• ὁδοιπορίῃ (5)
• ὁδοιποροῦσιν (4)
• ὁδοιπορίην (4)
• ὁδοιπόρον (4)
• ὁδοιπορίη (4)
• ὁδοιπορίᾳ (3)
• ὁδοιπορέουσι (3)
• ὁδοιποροῦσι (3)
• ὁδοιπορῶσιν (3)
• ὁδοιπορήσας (3)
• ὁδοιποροῦντα (3)
• ὁδοιπορέει (2)
• ὁδοιπορίῃσιν (2)
• ὁδοιπόρ (2)
• ὁδοιπορεῖ (2)
• ὁδοιπορῆσαι (2)
• ὁδοιπορίῃσι (2)
• ὁδοιπόρεον (2)
• ὁδοιπορέωσι (2)
• ὁδοιπόρου (2)
• ὁδοιπόρῳ (2)
• ὁδοιπορία (2)
• ὁδοιπόροις (2)
• ὁδοιπορέων (1)
• ὁδοιπορέοντα (1)
• ὁδοιπόροι (1)
• ὁδοιπορικὴν (1)
• ὁδοιποροῦμεν (1)
• ὁδοίπορε (1)
• ὁδοιπορίαι (1)
• ὁδοιπορήσῃς (1)
• ὁδοιπόριον (1)
• ὁδοιποροῦντι (1)
• ὁδοιπορικὰς (1)
• ὁδοιπορέοντι (1)
• ὁδοιπορούσης (1)
• ὁδοιπορικῶς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.