Ancient Greek-English Dictionary Language

φεύγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φεύγω

Structure: φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root FUG

Sense

  1. to flee

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φεύγω φεύγεις φεύγει
Dual φεύγετον φεύγετον
Plural φεύγομεν φεύγετε φεύγουσιν*
SubjunctiveSingular φεύγω φεύγῃς φεύγῃ
Dual φεύγητον φεύγητον
Plural φεύγωμεν φεύγητε φεύγωσιν*
OptativeSingular φεύγοιμι φεύγοις φεύγοι
Dual φεύγοιτον φευγοίτην
Plural φεύγοιμεν φεύγοιτε φεύγοιεν
ImperativeSingular φεύγε φευγέτω
Dual φεύγετον φευγέτων
Plural φεύγετε φευγόντων, φευγέτωσαν
Infinitive φεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φευγων φευγοντος φευγουσα φευγουσης φευγον φευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φεύγομαι φεύγει, φεύγῃ φεύγεται
Dual φεύγεσθον φεύγεσθον
Plural φευγόμεθα φεύγεσθε φεύγονται
SubjunctiveSingular φεύγωμαι φεύγῃ φεύγηται
Dual φεύγησθον φεύγησθον
Plural φευγώμεθα φεύγησθε φεύγωνται
OptativeSingular φευγοίμην φεύγοιο φεύγοιτο
Dual φεύγοισθον φευγοίσθην
Plural φευγοίμεθα φεύγοισθε φεύγοιντο
ImperativeSingular φεύγου φευγέσθω
Dual φεύγεσθον φευγέσθων
Plural φεύγεσθε φευγέσθων, φευγέσθωσαν
Infinitive φεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φευγομενος φευγομενου φευγομενη φευγομενης φευγομενον φευγομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "Ἀντισθένησ δ’ ὁ Σωκρατικὸσ ἐρασθέντα φησὶν αὐτὸν Ἀσπασίασ δὶσ τῆσ ἡμέρασ εἰσιόντα καὶ ἐξιόντα ἀπ’ αὐτῆσ ἀσπάζεσθαι τὴν ἄνθρωπον, καὶ φευγούσησ ποτὲ αὐτῆσ γραφὴν ἀσεβείασ λέγων ὑπὲρ αὐτῆσ πλείονα ἐδάκρυσεν ἢ ὅτε ὑπὲρ τοῦ βίου καὶ τῆσ οὐσίασ ἐκινδύνευεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:28)
  • φευγούσησ δὲ αὐτῆσ καὶ τῆσ γονῆσ εἰσ γῆν πεσούσησ Ἐριχθόνιοσ γίνεται. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 14 6:12)
  • διὸ χρῆναί φησιν ὁ ἀνήρ, ὅταν ἡσυχία γένηται περὶ τὸ σῶμα καὶ λωφήσωσιν αἱ τῆσ τροφῆσ ἀναδόσεισ καὶ τὰ ῥεύματα διεξιούσησ καὶ φευγούσησ, τὰ τοιαῦτα πράττειν, πρὶν ἑτέρασ αὖ πάλιν τροφῆσ ἐνδεὲσ γενέσθαι τὸ σῶμα· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 13:1)
  • φευγούσησ τὸ γεωμετρεῖσθαι, τοῦ δὲ λόγου καταλαμβάνοντοσ αὐτὴν καὶ περιγράφοντοσ καὶ διανέμοντοσ εἰσ ἰδέασ καὶ διαφοράσ, ἐξ ὧν τὰ φυόμενα πάντα τὴν γένεσιν ἔσχε καὶ σύστασιν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 15:1)
  • Οἱ μὲν δὴ τοιάδε μάλιστα ἔλεγον, ὁ δὲ τὰ μὲν ἄλλα τὸν πόλεμον ἀντὶ λόγων ἔφη κρινεῖν, τὰσ δὲ συνθήκασ κελεύειν ὅπλα μὴ φέρειν ἐπ’ ἀλλήλουσ, καὶ ἐπενηνοχέναι Ῥοδίουσ Κασσίῳ, Δολοβέλλᾳ συμμαχοῦντασ, κελεύειν δὲ ἀλλήλοισ συμμαχεῖν, Κασσίῳ δὲ δεομένῳ εἰρωνεύεσθαι τὰ περὶ τῆσ Ῥωμαίων βουλῆσ, φευγούσησ καὶ ἁλωμένησ ἐν τῷ παρόντι διὰ τοὺσ ἐν ἄστει τυράννουσ, οἳ δώσουσι μὲν αὐτοὶ δίκασ, δώσουσι δὲ καὶ Ῥόδιοι τὰ ἐκείνων προτιμῶντεσ, ἢν μὴ θᾶσσον ἀνέχωνται τῶν κελευομένων. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 9 2:5)

Synonyms

  1. to flee

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION