- καὶ μὴν τῶν γε λοιπῶν ἡ μὲν ἀντωνυμία περιφανῶσ γένοσ ὀνόματόσ ἐστιν, οὐχ πτώσεων μετέχει μόνον, ἀλλὰ καὶ τῷ κυριωτάτην ἅμα τῇ φάσει ποιεῖν δεῖξιν ἐνίασ ἐπὶ τῶν ὡρισμένων ἐκφερομένασ· (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 51)
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 51)
- τὸ δ’ ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι· (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 7 30:1)
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 7 30:1)
- οὐκοῦν εἰ μέν τι πεποιηκότα τούτων ὧν ἔγραψεν ἐν τῇ φάσει Θεοκρίνησ πεποιηκέναι τὸν Μίκωνα, καθυφεῖκε τὸ πρᾶγμα καὶ διαλέλυται πρὸσ τὸν ἄνθρωπον, ἀδικεῖ πάντασ ὑμᾶσ καὶ δικαίωσ ὀφείλει τὰσ χιλίασ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 20:1)
(데모스테네스, Speeches 51-61, 20:1)
- τὰν μὲν ἀεὶ πολύμυθον, ἀεὶ λάλον, ὦ ξένε, κίσσα φάσει, τὰν δὲ μέθασ σύντροφον ἅδε κύλιξ, τὰν Κρῆσσαν δὲ τὰ τόξα, τὰ δ’ εἴρια τὰν φιλοεργόν, ἄνδεμα δ’ αὖ μίτρασ τὰν πολιοκρόταφον· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4231)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4231)
- ἐπεὶ δ’ ἐπὶ τὸν τόπον ἐπέστημεν, οὐδὲν ἀφετέον ἀργὸν οὐδ’ ἐν αὐτῇ τῇ φάσει κείμενον, ὅπερ οἱ πλεῖστοι ποιεῖν εἰώθασι τῶν συγγραφέων, ἀποδεικτικῇ δὲ μᾶλλον τῇ διηγήσει χρηστέον, ἵνα μηδὲν ἄπορον ἀπολείπωμεν τῶν ζητουμένων τοῖσ φιληκόοισ. (Polybius, Histories, book 4, chapter 40 1:2)
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 40 1:2)
- περὶ δὲ τῶν ἐν Φάσει‧ ἡ χώρη ἐκείνη ἑλώδησ ἐστὶ καὶ θερμὴ καὶ ὑδατεινὴ καὶ δασεῖα, ὄμβροι τε αὐτόθι γίνονται πᾶσαν ὡρ́ην πολλοί τε καὶ ἰσχυροί‧ ἥ τε δίαιτα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐν τοῖσ ἕλεσίν ἐστιν, τά τε οἰκήματα ξύλινα καὶ καλάμινα ἐν τοῖσ ὕδασι μεμηχανημένα‧ ὀλίγῃ τε χρέονται βαδίσει κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἐμπόριον, ἀλλὰ μονοξύλοισ διαπλέουσιν ἄνω καὶ κάτω‧ διώρυγεσ γὰρ πολλαί εἰσι. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xv.2)
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, , xv.2)
