- εἶπε δὲ Δανιήλ. ὀρθῶσ ἔψευσαι εἰσ τὴν σεαυτοῦ κεφαλήν. ἤδη γὰρ ἄγγελοσ Θεοῦ λαβὼν φάσιν παρὰ τοῦ Θεοῦ σχίσει σε μέσον. (Septuagint, Liber Susanna 1:55)
(70인역 성경, Liber Susanna 1:55)
- ἵνα δὲ μὴ δόξω φάσιν ἀναπόδεικτον λέγειν, ἐξ ὧν ἐπείσθην κρεῖττον εἶναι καὶ τελειότερον ἄσκημα τῆσ ἐκλογῆσ τὴν σύνθεσιν, ἔργῳ πειράσομαι δεικνύναι, ἐμμέτρων τε καὶ πεζῶν λόγων ἀπαρχὰσ ὀλίγασ προχειρισάμενοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 37)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 37)
- ἐὰν δέ τισ ἐκδῷ παρὰ ταῦτα, εἶναι τὴν φάσιν καὶ τὴν ἀπογραφὴν τοῦ ἀργυρίου πρὸσ τοὺσ ἐπιμελητάσ, καθάπερ τῆσ νεὼσ καὶ τοῦ σίτου εἴρηται, κατὰ ταὐτά. (Demosthenes, Speeches 31-40, 77:2)
(데모스테네스, Speeches 31-40, 77:2)
- καινότατον δὲ τῶν ἔργων τῶν τούτου τὴν περὶ τὸ πλοῖον φάσιν ηὑρίσκομεν γεγονυῖαν, διόπερ ταῦτα γράψασ εἰσ τὴν ἔνδειξιν ἔδωκεν ὁ πατήρ μοι. (Demosthenes, Speeches 51-61, 7:2)
(데모스테네스, Speeches 51-61, 7:2)
- πρῶτον μὲν οὖν τὸν νόμον ὑμῖν ἀναγνώσεται τὸν περὶ τῶν φαινόντων καὶ οὐκ ἐπεξιόντων, ἀλλὰ διαλυομένων παρὰ τοὺσ νόμουσ ἐντεῦθεν γὰρ οἶμαι προσήκειν μοι τὴν ἀρχὴν ποιήσασθαι τοῦ λόγου, εἶτα τὴν φάσιν αὐτὴν ἣν οὗτοσ ἐποιήσατο κατὰ τοῦ Μίκωνοσ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 7:3)
(데모스테네스, Speeches 51-61, 7:3)
- ἔστι μὲν ὥσπερ δοκὸσ τῶν ἐκ τῆσ οἰκίασ, τὰσ δὲ καρδίασ αὐτῶν φασὶν ἐκλείχεσθαι, τῶν ἀπὸ τῆσ γῆσ ἑρπετῶν κατεσθόντων αὐτούσ τε καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτῶν, οὐκ αἰσθάνονται. (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:20)
(70인역 성경, Litterae Ieremiae 1:20)
- ὅτε ὁ Διόνυσοσ ἐπ’ Ἰνδοὺσ στρατιὰν ἤλασε ‐ ‐ κωλύει γὰρ οὐδέν, οἶμαι, καὶ μῦθον ὑμῖν διηγήσασθαι Βακχικὸν ‐ φασὶν οὕτω καταφρονῆσαι αὐτοῦ τὰ πρῶτα τοὺσ ἀνθρώπουσ τοὺσ ἐκεῖ, ὥστε καταγελᾶν ἐπιόντοσ, μᾶλλον δὲ ἐλεεῖν τὴν τόλμαν αὐτίκα μάλα συμπατηθησομένου ὑπὸ τῶν ἐλεφάντων, εἰ ἀντιτάξαιτο· (Lucian, (no name) 1:1)
(루키아노스, (no name) 1:1)
- εἰ δὲ τοῦτον ἀφεὶσ τὸν λόγον ὡσ οὐ πάνυ ἀξιόπιστον ἐκεῖνο λέγοιμι, μήτε ὑπὸ χρημάτων μήτε ὑπ̓ ἄλλησ τινὸσ ἐλπίδοσ τοιαύτησ δελεασθεὶσ ὑποστῆναι τὴν παροῦσαν συνουσίαν, ἀλλὰ τὴν σύνεσιν καὶ ἀνδρείαν καὶ μεγαλόνοιαν τοῦ ἀνδρὸσ θαυμάσασ ἐθελῆσαι κοινωνῆσαι πράξεων τῷ τοιούτῳ, δέδοικα μὴ πρὸσ τῇ ἐπιφερομένῃ κατηγορίᾳ κολακείασ αἰτίαν προσλαβὼν κᾆτα εὑρίσκωμαι ἥλῳ, φασίν, ἐκκρούων τὸν ἧλον, καὶ μείζονί γε τὸν σμικρότερον, ὅσῳ κολακεία τῶν ἄλλων ἁπάντων κακῶν τὸ δουλοπρεπέστατον εἶναι καὶ ταύτῃ χείριστον νενόμισται. (Lucian, Apologia 21:1)
(루키아노스, Apologia 21:1)
- τὰ γοὺν Αἰτωλικὰ πάθη καὶ τὰσ τῶν Καλυδωνίων συμφορὰσ καὶ τοὺσ τοσούτουσ φόνουσ καὶ τὴν Μελεάγρου διάλυσιν, πάντα ταῦτα ἔργα φασὶν εἶναι τῆσ Ἀρτέμιδοσ μεμψιμοιρούσησ ὅτι μὴ παρελήφθη πρὸσ τὴν θυσίαν ὑπὸ τοῦ Οἰνέωσ· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 1:4)
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 1:4)