- τότε παραχρῆμα φαντασίαι μὲν ὀνείρων δεινῶσ ἐξετάραξαν αὐτούσ, φόβοι δὲ ἐπέστησαν ἀδόκητοι, (Septuagint, Liber Sapientiae 18:17)
(70인역 성경, 지혜서 18:17)
- ὀργάνοισ τε μεταξὺ φαντασίαισ τε καὶ μνήμαισ χρώμενοσ, ὧν τὰ μὲν ἐν τῷ ταὐτῷ τὸ ἕτερον τὰ δ’ ἐν τῷ ἑτέρῳ ποιεῖ τὸ ταὐτόν. (Plutarch, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 5 10:2)
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 5 10:2)
- "καὶ οὐχ ὥσ τισ εἶπεν αἱ ποιητικαὶ φαντασίαι διὰ τὴν ἐνάργειαν ἐγρηγορότων ἐνύπνιά εἰσίν, ἀλλὰ μᾶλλον αἱ τῶν ἐρώντων, διαλεγομένων ὡσ πρὸσ παρόντασ, ἀσπαζομένων, ἐγκαλούντων. (Plutarch, Amatorius, section 16 2:13)
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:13)
- ἀλλὰ θραύουσιν οἱ καιροὶ παρὰ τὰ δεινὰ τοὺσ λογισμούσ, καὶ τὰσ κρίσεισ ἐκκρούουσιν αἱ φαντασίαι τῶν κινδύνων ἐγγὺσ γενομένων. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 6:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 6:1)
- ἀλλὰ θραύουσιν οἱ καιροὶ παρὰ τὰ δεινὰ τοὺσ λογισμούσ, καὶ τὰσ κρίσεισ ἐκκρούουσιν αἱ φαντασίαι τῶν κινδύνων ἐγγὺσ γενομένων. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 2:2)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 12 2:2)
- οὐαὶ ὁ λέγων τῷ ξύλῳ. ἔκνηψον, ἐξεγέρθητι, καὶ τῷ λίθῳ. ὑψώθητι. καὶ αὐτό ἐστι φαντασία, τοῦτο δέ ἐστιν ἔλασμα χρυσίου καὶ ἀργυρίου, καὶ πᾶν πνεῦμα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ. (Septuagint, Prophetia Habacuc 2:19)
(70인역 성경, 하바쿡서 2:19)
- εἰ δὲ ἀπιστεῖσ καὶ τὸ πρᾶγμα ψευδὲσ εἶναι δοκεῖ, φαντασία τισ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἱσταμένη, ἐπειδὰν πῦρ γένωμαι, προσένεγκέ μοι, ὦ γενναιότατε, τὴν χεῖρα· (Lucian, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 2 1:2)
(루키아노스, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 2 1:2)
- "διὸ δὴ καὶ κατὰ μέσον χειμῶνα τῆσ ὑποδοχῆσ τότε γενηθείσησ παράδοξοσ ἡ φαντασία τοῖσ ξένοισ κατέστη, τὰ γὰρ εἰσ μίαν εὑρεθῆναι στεφάνωσιν οὐκ ἂν δυνηθέντα ἐν ἄλλῃ πόλει ῥᾳδίωσ, ταῦτα καὶ τῷ πλήθει τῶν κατακειμένων ἐχορηγεῖτο εἰσ τοὺσ στεφάνουσ ἀφθόνωσ καὶ εἰσ τὸ τῆσ σκηνῆσ ἔδαφοσ κατεπέπαστο χύδην, θείου τινὸσ ὡσ ἀληθῶσ ἀποτελοῦντα λειμῶνοσ πρόσοψιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:82)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:82)
- συνέτρεχον δὲ πολλοὶ καὶ ἄλλοι θεαταὶ τὸ παράδοξον τῆσ τύχησ θαυμάζοντεσ, εἰ ὁ παρέγγραφοσ Ἀθηνίων εἰσ Ἀθήνασ ἐπ’ ἀγρυρόποδοσ κατακομίζεται φορείου καὶ πορφυρῶν στρωμάτων, ὁ μηδέποτε ἐπὶ τοῦ τρίβωνοσ ἑωρακὼσ πορφύραν πρότερον,2 οὐδενὸσ οὐδὲ Ῥωμαίων ἐν τοιαύτῃ φαντασίᾳ καταχλιδῶντοσ τῆσ Ἀττικῆσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 1:1)
- τούτου δὲ αἴτιον ἡ τῇ ψυχῇ γινομένη φαντασία περὶ τῶν πλησιασμῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 41 7:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 41 7:2)