헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἐν ταὐτῷ τῆσ ψυχῆσ ἡ φαντασία καὶ ἡ δόξα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 27:5)
‐ περὶ δὲ τῆσ ἀληθείασ, ὡσ οὐ πᾶν τὸ φαινόμενον ἀληθέσ, πρῶτον μὲν ὅτι οὐδ’ <εἰ> ἡ αἴσθησισ <μὴ> ψευδὴσ τοῦ γε ἰδίου ἐστίν, ἀλλ’ ἡ φαντασία οὐ ταὐτὸν τῇ αἰσθήσει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 154:1)
ὁ μὲν γὰρ λόγοσ ἢ ἡ φαντασία ὅτι ὕβρισ ἢ ὀλιγωρία ἐδήλωσεν, ὃ δ’ ὥσπερ συλλογισάμενοσ ὅτι δεῖ τῷ τοιούτῳ πολεμεῖν χαλεπαίνει δὴ εὐθύσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 74:1)
οἳ μὲν γὰρ διὰ τὴν ταχυτῆτα οἳ δὲ διὰ τὴν σφοδρότητα οὐκ ἀναμένουσι τὸν λόγον, διὰ τὸ ἀκολουθητικοὶ εἶναι τῇ φαντασίᾳ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 100:1)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶν τὸ ἥδεσθαι ἐν τῷ αἰσθάνεσθαί τινοσ πάθουσ, ἡ δὲ φαντασία ἐστὶν αἴσθησίσ τισ ἀσθενήσ, ἀεὶ ἐν τῷ μεμνημένῳ καὶ τῷ ἐλπίζοντι ἀκολουθοῖ ἂν φαντασία τισ οὗ μέμνηται ἢ ἐλπίζει·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 6:1)
φαντασία γὰρ ὑπεροχῆσ γίγνεται, οὗ πάντεσ ἔχουσιν ἐπιθυμίαν ἢ ἠρέμα ἢ μάλα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 14:2)
φαντασία γὰρ καὶ ἐνταῦθα τοῦ ὑπάρχειν αὐτῷ τὸ ἀγαθὸν εἶναι, οὗ πάντεσ ἐπιθυμοῦσιν οἱ αἰσθανόμενοι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 17:3)
ἡ οὖν τότε γινομένη φαντασία ἡδονὴν ἐμποιεῖ, ὥσπερ ἡ τῶν ἐνυπνίων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 2:6)
ἐπεὶ δὲ περὶ ἀδοξίασ φαντασία ἐστὶν ἡ αἰσχύνη, καὶ ταύτησ αὐτῆσ χάριν ἀλλὰ μὴ τῶν ἀποβαινόντων, οὐδεὶσ δὲ τῆσ δόξησ φροντίζει ἀλλ’ ἢ διὰ τοὺσ δοξάζοντασ, ἀνάγκη τούτουσ αἰσχύνεσθαι ὧν λόγον ἔχει·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 14:1)
διαφέρει γάρ τι πρὸσ τὸ δηλῶσαι ὡδὶ ἢ ὡδὶ εἰπεῖν, οὐ μέντοι τοσοῦτον, ἀλλ’ ἅπαντα φαντασία ταῦτ’ ἐστί, καὶ πρὸσ τὸν ἀκροατήν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 1 6:2)
"διὸ δὴ καὶ κατὰ μέσον χειμῶνα τῆσ ὑποδοχῆσ τότε γενηθείσησ παράδοξοσ ἡ φαντασία τοῖσ ξένοισ κατέστη, τὰ γὰρ εἰσ μίαν εὑρεθῆναι στεφάνωσιν οὐκ ἂν δυνηθέντα ἐν ἄλλῃ πόλει ῥᾳδίωσ, ταῦτα καὶ τῷ πλήθει τῶν κατακειμένων ἐχορηγεῖτο εἰσ τοὺσ στεφάνουσ ἀφθόνωσ καὶ εἰσ τὸ τῆσ σκηνῆσ ἔδαφοσ κατεπέπαστο χύδην, θείου τινὸσ ὡσ ἀληθῶσ ἀποτελοῦντα λειμῶνοσ πρόσοψιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:82)
συνέτρεχον δὲ πολλοὶ καὶ ἄλλοι θεαταὶ τὸ παράδοξον τῆσ τύχησ θαυμάζοντεσ, εἰ ὁ παρέγγραφοσ Ἀθηνίων εἰσ Ἀθήνασ ἐπ’ ἀγρυρόποδοσ κατακομίζεται φορείου καὶ πορφυρῶν στρωμάτων, ὁ μηδέποτε ἐπὶ τοῦ τρίβωνοσ ἑωρακὼσ πορφύραν πρότερον,2 οὐδενὸσ οὐδὲ Ῥωμαίων ἐν τοιαύτῃ φαντασίᾳ καταχλιδῶντοσ τῆσ Ἀττικῆσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 1:1)
τούτου δὲ αἴτιον ἡ τῇ ψυχῇ γινομένη φαντασία περὶ τῶν πλησιασμῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 41 7:2)
τοὺσ δ’ ἐκ τῶν ἀφράκτων ὁρῶν ἀνόπλουσ ὄντασ τὰ τῶν ἀσπίδων ἔλυτρα ῥάβδοισ διέτεινε καὶ τῇ φαντασίᾳ τὸν τῆσ ἀσπίδοσ κύκλον μιμησάμενοσ ἀνέδωκεν αὐτοῖσ πρὸσ μὲν τὴν χρείαν οὐδαμῶσ ἐπιτήδεια, πρὸσ δὲ τὴν πόρρωθεν ὁρωμένην ὄψιν δυνάμενα δόξαν ὅπλων ἐμποιῆσαι τοῖσ ἀγνοοῦσι τἀληθέσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 11 2:2)
"Ἀρέσκει τοῖσ Στωικοῖσ τὸν περὶ φαντασίασ καὶ αἰσθήσεωσ προτάττειν λόγον, καθότι τὸ κριτήριον, ᾧ ἡ ἀλήθεια τῶν πραγμάτων γινώσκεται, κατὰ γένοσ φαντασία ἐστί, καὶ καθότι ὁ περὶ συγκαταθέσεωσ καὶ ὁ περὶ καταλήψεωσ καὶ νοήσεωσ λόγοσ, προάγων τῶν ἄλλων, οὐκ ἄνευ φαντασίασ συνίσταται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 49:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION