Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔχθιστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἔχθιστος ἔχθιστη ἔχθιστον

Structure: ἐχθιστ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. most hated, most hateful
  2. most hostile, bitterest enemies

Examples

  • τοὺσ γὰρ ἐχθίστουσ ἐμοὶ καὶ σοὶ γάμοισι τοῖσ ἐμοῖσ διαφθερῶ. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 2:12)
  • τὰ μὲν γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντεσ τοὺσ τὰσ οὐσίασ ἔχοντασ συστρέφουσιν αὐτούσ συνάγει γὰρ καὶ τοὺσ ἐχθίστουσ ὁ κοινὸσ φόβοσ, τὰ δὲ κοινῇ τὸ πλῆθοσ ἐπάγοντεσ. (Aristotle, Politics, Book 5 79:1)
  • οἱ δὲ εἰσ τὸ ἄστυ ἐλθόντεσ τοὺσ μὲν τριάκοντα ἐξέβαλον πλὴν Φείδωνοσ καὶ Ἐρατοσθένουσ, ἄρχοντασ δὲ τοὺσ ἐκείνοισ ἐχθίστουσ εἵλοντο, ἡγούμενοι δικαίωσ ἂν ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούσ τε τριάκοντα μισεῖσθαι καὶ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ φιλεῖσθαι. (Lysias, Speeches, 66:1)
  • ἐνθυμηθέντεσ οὖν ὅτι ἐν καλῷ τοὺσ ἐχθίστουσ ἡμῖν ἔχομεν, οἱ μὲν ἄντικρυσ ἐπιόντεσ, οἱ δὲ κατόπιν, ἔνθα οὔτε πρόσω χωρεῖν οὔτ’ ὀπίσω ἐπιστρέφειν δυνάμενοι ποταμῷ τε καὶ ὄρει ἐκ τῶν πλαγίων ἀποκλειόμενοι καλὴν δώσουσιν ἡμῖν δίκην, ἴτε σὺν πολλῇ καταφρονήσει ἐπ’ αὐτούσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 24 9:3)
  • Ἀριαῖοσ δέ, ὃν ἡμεῖσ ἠθέλομεν βασιλέα καθιστάναι, καὶ ἐδώκαμεν καὶ ἐλάβομεν πιστὰ μὴ προδώσειν ἀλλήλουσ, καὶ οὗτοσ οὔτε τοὺσ θεοὺσ δείσασ οὔτε Κῦρον τεθνηκότα αἰδεσθείσ, τιμώμενοσ μάλιστα ὑπὸ Κύρου ζῶντοσ νῦν πρὸσ τοὺσ ἐκείνου ἐχθίστουσ ἀποστὰσ ἡμᾶσ τοὺσ Κύρου φίλουσ κακῶσ ποιεῖν πειρᾶται. (Xenophon, Anabasis, , chapter 2 6:1)

Synonyms

  1. most hated

  2. most hostile

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION