Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔστοχος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὔστοχος εὔστοχον

Structure: εὐστοχ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. well-aimed
  2. aiming well
  3. guessing well, sagacious

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative εύ̓στοχος εύ̓στοχον
Genitive εὐστόχου εὐστόχου
Dative εὐστόχῳ εὐστόχῳ
Accusative εύ̓στοχον εύ̓στοχον
Vocative εύ̓στοχε εύ̓στοχον
DualN/A/V εὐστόχω εὐστόχω
G/D εὐστόχοιν εὐστόχοιν
PluralNominative εύ̓στοχοι εύ̓στοχα
Genitive εὐστόχων εὐστόχων
Dative εὐστόχοις εὐστόχοις
Accusative εὐστόχους εύ̓στοχα
Vocative εύ̓στοχοι εύ̓στοχα
Positive Comparative Superlative
Adjective εύ̓στοχος εὐστόχου εὐστοχότερος εὐστοχοτέρου εὐστοχότατος εὐστοχοτάτου
Adverb εὐστόχως εὐστοχότερον εὐστοχότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἦν δ’ εὔστοχοσ ὁ Κτησίβιοσ καὶ χαρίεισ περὶ τὸ γελοῖον διὸ καὶ πάντεσ αὐτὸν ἐπὶ τὰ συμπόσια παρεκάλουν οὐχ ὥσπερ σύ, κυνικέ, ὁ μηδέποτε ταῖσ Χάρισιν, ἀλλ’ οὐδὲ ταῖσ Μούσαισ θύσασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 55 1:4)
  • ἧσ ἀίδην μέλλοντα προέφθασεν εὔστοχοσ ὠδίσ, πέμφθη δ’ εἰσ ἀγέλην τεκνογονεῖν ἄφετοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 222)
  • καί τισ ἐν πολλοῖσ τοῖσ βασανιζομένοισ εἶπεν, ὡσ εἰδείη τὸν νεανίσκον λέγοντα πολλάκισ, ὅταν ἐπαινούμενοσ αὐτὸσ τύχῃ τό τε σῶμα ὡσ εἰή μέγασ καὶ τὴν τοξικὴν εὔστοχοσ καὶ τἆλλα τὰ πρὸσ ἀρετὴν ὑπὲρ ἅπαντασ, ὅτι ταῦτ’ αὐτῷ κακὰ μᾶλλον ἤπερ ἀγαθὰ παρὰ τῆσ φύσεώσ ἐστιν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 293:1)

Synonyms

  1. well-aimed

  2. aiming well

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION