Sense

1. lonely, lonesome, solitary, (of places)
2. (of persons or animals)
3. (of conditions)

Examples

• ἀποσπᾷ μὲν τῶν οἰκείων αὐτὸν ὡσ ἐν ἀπορρήτῳ διαλεξόμενοσ, παραγαγὼν δὲ εἰσ τὸ ἐρημότερον τῆσ πύλησ μόνοσ αὐτὸσ ὢν σὺν Ἀβεσσαίῳ τῷ ἀδελφῷ σπασάμενοσ τὴν μάχαιραν ὑπὸ τὴν λαγόνα παίει. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 41:1)

Similar forms

• ἔρημον (440)
• ἐρήμῳ (202)
• ἔρημος (187)
• ἐρήμου (148)
• ἐρημίαν (123)
• ἐρήμους (101)
• ἐρημίας (85)
• ἐρημίᾳ (62)
• ἔρημοι (55)
• ἐρήμην (53)
• ἔρημα (53)
• ἐρημία (35)
• ἐρήμων (24)
• ἐρήμη (21)
• ἐρήμοις (21)
• ἔρημός (14)
• ἐρήμωσιν (11)
• ἐρημίαις (11)
• ἐρήμῃ (10)
• ἐρημώσεως (9)
• ἐρήμης (8)
• ἔρημά (8)
• ἐρημώσας (6)
• ἐρημαίην (6)
• ἐρημίης (5)
• ἐρημῶσαι (5)
• ἐρήμας (5)
• ἐρημωθεὶς (4)
• ἐρημώσει (4)
• ἔρημόν (4)
• ἐρημίην (4)
• ἐρημώσω (3)
• ἐρημαίης (3)
• ἐρημαίῃ (3)
• ἐρημίη (3)
• ἐρημοῦται (3)
• ἐρημαῖον (2)
• ἐρημαίη (2)
• ἐρημωθήσῃ (2)
• ἐρημωθῇ (2)
• ἐρημαῖαι (1)
• ἐρημοῦν (1)
• ἐρημωτὰν (1)
• ἐρήμα (1)
• ἐρημαῖοι (1)
• ἐρημάζω (1)
• ἐρημίαι (1)
• ἐρημικοῖς (1)
• 3ἐρημότερα (1)
• ἐρημοῦσιν (1)
• ἐρημωθῶσι (1)
• ἐρημαίου (1)
• ἐρημίῃ (1)
• ἔρημοί (1)
• ἐρημοτάτη (1)
• ἐρημοῦντι (1)
• ἐρημωθὲν (1)
• ἐρήμωσεν (1)
• ἐρημάδες (1)
• ἐρημαίοις (1)
• ἐρημίτῃ (1)
• ἐρῆμον (1)
• ἐρήμωσαν (1)
• ἐρημάζειν (1)
• ἐρημοῖς (1)
• ἐρημότερα (1)
• ἐρημοῦσα (1)
• ἐρημαῖόν (1)
• ἐρημοῖ (1)
• ἐρημοῦντα (1)
• ἐρῆμα (1)
• ἐρημαῖοί (1)
• ἐρημάζων (1)
• ἐρημικῷ (1)
• ἐρημοτέρῳ (1)
• ἐρήμωσις (1)
• ἐρημότερ (1)
• ἐρημώσεων (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary