Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene)

ὡρ́α δ’ ἦν πάλαι· σὺ δὲ φιλοττάριον αὐλητὰ τοὺσ αὐλοὺσ λαβὼν ἄξιον ἐμοῦ καὶ σοῦ προσαύλησον μέλοσ. ἐγὼ δὲ καταπεπλασμένη ψιμυθίῳ ἕστηκα καὶ κροκωτὸν ἠμφιεσμένη ἀργόσ, μινυρομένη τι πρὸσ ἐμαυτὴν μέλοσ, ἀργόσ, μινυρομένη τι πρὸσ ἐμαυτὴν μέλοσ, παίζουσα. πῶσ ἂν περιλάβοιμ’ αὐτῶν τινὰ παριόντα; Μοῦσαι δεῦρ’ ἴτ’ ἐπὶ τοὐμὸν στόμα, μελύδριον εὑροῦσαί τι τῶν Ιὠνικῶν. νῦν μέν με παρακύψασα προὔφθησ ὦ σαπρά. ᾤου δ’ ἐρήμασ οὐ παρούσησ ἐνθάδε ἐμοῦ τρυγήσειν καὶ προσάξεσθαί τινα ᾄδουσ’· ἐγὼ δ’ ἢν τοῦτο δρᾷσ ἀντᾴσομαι. κεἰ γὰρ δι’ ὄχλου τοῦτ’ ἐστὶ τοῖσ θεωμένοισ, ὅμωσ ἔχει τερπνόν τι καὶ κωμῳδικόν. τούτῳ διαλέγου κἀποχώρησον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION