Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2

(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2)

ἤδη τὸν ἀπ’ Ιὠνίασ τρόπον τάλαινα κνησιᾷσ· δοκεῖσ δέ μοι καὶ λάβδα κατὰ τοὺσ Λεσβίουσ. ἀλλ’ οὐκ ἄν ποθ’ ὑφαρπάσαιο τἀμὰ παίγνια· τὴν δ’ ἐμὴν ὡρ́αν οὐκ ἀπολεῖσ οὐδ’ ἀπολήψει. ᾆδ’ ὁπόσα βούλει καὶ παράκυφθ’ ὥσπερ γαλῆ· οὐδεὶσ γὰρ ὡσ σὲ πρότερον εἴσεισ’ ἀντ’ ἐμοῦ. οὔκουν ἐπ’ ἐκφοράν γε. καινόν γ’ ὦ σαπρά. οὐ δῆτα. τί γὰρ ἂν γραὶ̈ καινά τισ λέγοι; οὐ τοὐμὸν ὀδυνήσει σε γῆρασ. ἀλλὰ τί; ἥγχουσα μᾶλλον καὶ τὸ σὸν ψιμύθιον; τί μοι διαλέγει; σὺ δὲ τί διακύπτεισ; ἐγώ; ᾄδω πρὸσ ἐμαυτὴν Ἐπιγένει τὠμῷ φίλῳ. σοὶ γὰρ φίλοσ τίσ ἐστιν ἄλλοσ ἢ Γέρησ; δείξει γε καὶ σοί. τάχα γὰρ εἶσιν ὡσ ἐμέ. ὁδὶ γὰρ αὐτόσ ἐστιν. οὐ σοῦ γ’ ὦλεθρε δεόμενοσ οὐδέν. νὴ Δί’ ὦ φθίνυλλα σὺ δείξει τάχ’ αὐτόσ, ὡσ ἔγωγ’ ἀπέρχομαι. κἄγωγ’, ἵνα γνῷσ ὡσ πολύ σου μεῖζον φρονῶ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION