Sense

1. lonely, lonesome, solitary, (of places)
2. (of persons or animals)
3. (of conditions)

Examples

• ἢν δέ τισ παρακούσῃ τοῦ κηρύγματοσ καὶ μὴ ἐθελήσῃ ἐπὶ τοὺσ ἐπιγνώμονασ ἐλθεῖν, ἐρήμην αὐτοῦ καταδιαιτησάτωσαν. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 18:2)
• ἐνθένδε ἐσ Θευδοσίαν πόλιν ἐρήμην στάδιοι ὀγδοήκοντα καὶ διακόσιοι. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 19 6:1)
• ἀπὸ δὲ Βορυσθένουσ σθένουσ ἐπὶ νῆσον σμικράν, ἐρήμην καὶ ἀνώνυμον, στάδιοι ἑξήκοντα. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 20 3:1)
• τοιγαροῦν ἐρήμην αὐτοῦ καταδικασάτωσαν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 25:4)
• μὴ ἐρήμην, ὦ γενναῖε, μηδὲ τῶν ἀνδρῶν ἀπόντων μόνοσ αὐτὸσ λέγων οἰού κρατεῖν ἔσται γάρ τισ ὁ καὶ ὑπὲρ ἐκείνων σοι τὰ εἰκότα ἐν Σπάρτῃ ἀντερῶν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 40:1)

Similar forms

• ἔρημον (440)
• ἐρήμῳ (202)
• ἔρημος (187)
• ἐρήμου (148)
• ἐρημίαν (123)
• ἐρήμους (101)
• ἐρημίας (85)
• ἐρημίᾳ (62)
• ἔρημοι (55)
• ἐρήμην (53)
• ἔρημα (53)
• ἐρημία (35)
• ἐρήμων (24)
• ἐρήμη (21)
• ἐρήμοις (21)
• ἔρημός (14)
• ἐρήμωσιν (11)
• ἐρημίαις (11)
• ἐρήμῃ (10)
• ἐρημώσεως (9)
• ἐρήμης (8)
• ἔρημά (8)
• ἐρημαίην (6)
• ἐρημώσας (6)
• ἐρημίης (5)
• ἐρημῶσαι (5)
• ἐρήμας (5)
• ἐρημωθεὶς (4)
• ἐρημώσει (4)
• ἔρημόν (4)
• ἐρημίην (4)
• ἐρημώσω (3)
• ἐρημαίης (3)
• ἐρημαίῃ (3)
• ἐρημίη (3)
• ἐρημοῦται (3)
• ἐρημαίη (2)
• ἐρημωθήσῃ (2)
• ἐρημωθῇ (2)
• ἐρημαῖον (2)
• ἐρήμα (1)
• ἐρημαῖοι (1)
• ἐρημάζω (1)
• ἐρημίαι (1)
• ἐρημικοῖς (1)
• 3ἐρημότερα (1)
• ἐρημοῦσιν (1)
• ἐρημωθῶσι (1)
• ἐρημαίου (1)
• ἐρημίῃ (1)
• ἔρημοί (1)
• ἐρημοτάτη (1)
• ἐρημοῦντι (1)
• ἐρημωθὲν (1)
• ἐρήμωσεν (1)
• ἐρημάδες (1)
• ἐρημαίοις (1)
• ἐρημίτῃ (1)
• ἐρῆμον (1)
• ἐρήμωσαν (1)
• ἐρημάζειν (1)
• ἐρημοῖς (1)
• ἐρημότερα (1)
• ἐρημοῦσα (1)
• ἐρημαῖόν (1)
• ἐρημοῖ (1)
• ἐρημοῦντα (1)
• ἐρῆμα (1)
• ἐρημαῖοί (1)
• ἐρημάζων (1)
• ἐρημικῷ (1)
• ἐρημοτέρῳ (1)
• ἐρήμωσις (1)
• ἐρημότερ (1)
• ἐρημώσεων (1)
• ἐρημαῖαι (1)
• ἐρημοῦν (1)
• ἐρημωτὰν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary