뜻

1. singing to or over, an enchanter, acting as a charm for or against
2. sung or said after, called after
3. a verse or passage returning, a chorus, burden, refrain

예문

• τύμβῳ δ ὄνομα σῷ κεκλήσεται - μορφῆς ἐπῳδόν, ἢ τί, τῆς ἐμῆς ἐρεῖς· (Euripides, Hecuba, episode, lyric 8:21)

  (에우리피데스, Hecuba, episode, lyric 8:21)

• πρόσεχε δὴ τῷ μέλει καὶ ἀναγίνωσκε κατὰ διαστολάς, καὶ εὖ ἴσθ ὅτι λήσεταί σε ὁ ῥυθμὸς τῆς ᾠδῆς καὶ οὐχ ἕξεις συμβαλεῖν οὔτε στροφὴν οὔτε ἀντίστροφον οὔτ ἐπῳδόν, ἀλλὰ φανήσεταί σοι λόγος εἷς εἰρόμενος. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2638)

  (디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2638)

• ὃς οὐ προτιμῶν, ὡσπερεὶ βοτοῦ μόρον, μήλων φλεόντων εὐπόκοις νομεύμασιν, ἔθυσεν αὑτοῦ παῖδα, φιλτάτην ἐμοὶ ὠδῖν, ἐπῳδὸν Θρῃκίων ἀημάτων. (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 1 1:2)

  (아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 1 1:2)

• πόθεν οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, τῶν τοιούτων ἀγαθὸν ἐπῳδὸν ληψόμεθα, ἐπειδὴ σύ, ἔφη, ἡμᾶς ἀπολείπεις· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 374:1)

  (플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 374:1)

• πολλὴ μὲν ἡ Ἑλλάς, ἔφη, ὦ Κέβης, ἐν ᾗ ἔνεισί που ἀγαθοὶ ἄνδρες, πολλὰ δὲ καὶ τὰ τῶν βαρβάρων γένη, οὓς πάντας χρὴ διερευνᾶσθαι ζητοῦντας τοιοῦτον ἐπῳδόν, μήτε χρημάτων φειδομένους μήτε πόνων, ὡς οὐκ ἔστιν εἰς ὅτι ἂν εὐκαιρότερον ἀναλίσκοιτε χρήματα. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 375:1)

  (플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 375:1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.