뜻

1. singing to or over, an enchanter, acting as a charm for or against
2. sung or said after, called after
3. a verse or passage returning, a chorus, burden, refrain

예문

• καὶ γὰρ αὐτὸς ὁμότεχνὸς εἰμί σοι, καὶ εἰ βούλει, ἕπου πρὸς τὴν ἀρτόπωλιν καὶ ὄψει με διὰ μιᾶς ἐπῳδῆς καὶ μικροῦ τοῦ ^ φαρμάκου πείθοντα αὐτὴν δοῦναί μοι τῶν ἄρτων, αἰνιττόμενος τὸ νόμισμα ὡς τὰ ἴσα τῇ ἐπῳδῇ δυνάμενον. (Lucian, (no name) 23:2)

  (루키아노스, (no name) 23:2)

• "λελυπημένῳ δὴ τῷ πατρὶ τῶν φίλων τις παρών, θάρρει,^ ἔφη, ἐγὼ γάρ σοι ἄνδρα Βαβυλώνιον τῶν Χαλδαίων, ὥς φασιν, αὐτίκα μέτειμι, ὃς ἰάσεται τὸν ἄνθρωπον καὶ ἵνα μὴ διατρίβω λέγων, ἧκεν ὁ Βαβυλώνιος καὶ ἀνέστησε τὸν Μίδαν ἐπῳδῇ τινι ἐξελάσας τὸν ἰὸν ἐκ τοῦ σώματος, ἔτι καὶ προσαρτήσας τῷ ποδὶ νεκρᾶς ^ παρθένου λίθον ἀπὸ τῆς στήλης ἐκκολάψας. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:6)

  (루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:6)

• "καὶ τοῦτο μὲν ἴσως μέτριον καίτοι ὁ Μίδας αὐτὸς ἀράμενος τὸν σκίμποδα ἐφ οὗ ἐκεκόμιστο ᾤχετο εἰς τὸν ἀγρὸν ἀπιών τοσοῦτον ἡ ἐπῳδὴ ἐδυνήθη καὶ ὁ στηλίτης ἐκεῖνος λίθος. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:7)

  (루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:7)

• "τὴν δ ἐρωτικὴν μανίαν τἀνθρώπου καθαψαμένην ἀληθῶς καὶ διακαύσασαν οὐ μοῦσά τις οὐκ ἐπῳδὴ θελκτήριος οὐ τόπου μεταβολὴ καθίστησιν ἀλλὰ καὶ παρόντες ἐρῶσι καὶ ἀπόντες ποθοῦσι καὶ μεθ ἡμέραν διώκουσι καὶ νύκτωρ θυραυλοῦσι, καὶ νήφοντες καλοῦσι τοὺς καλοὺς καὶ πίνοντες ᾄδουσι. (Plutarch, Amatorius, section 16 2:12)

  (플루타르코스, Amatorius, section 16 2:12)

• μέμνηται ταύτης Ἀρχίλοχος ἐν ἐπῳδῇ . (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 674)

  (작자 미상, 비가, , 674)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.