Sense

1. one who has settled among strangers, a settler, alien
2. a colonist
3. neighbouring, a neighbour, one near

Examples

• ὥστε πτερῶν σοι τοῖς ἐποίκοις δεῖ ποθέν. (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 121)
• καὶ τὴν Αἴγιναν ἀσφαλέστερον ἐφαίνετο τῇ Πελοποννησίων ἐπικειμένην αὑτῶν πέμψαντες ἐποίκους ἔχειν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 15 3:3)
• λαβόμενοι δ ἀφορμῆς οἱ Γαλιλαῖοι καὶ παρεῖναι τοῦ μίσους τὸν καιρὸν οὐ βουληθέντες, εἶχον γὰρ ἀπεχθῶς καὶ πρὸς ταύτην τὴν πόλιν, ὡρ´μησαν ὡς ἄρδην ἀφανίσοντες πάντας σὺν τοῖς ἐποίκοις. (Flavius Josephus, 442:1)
• ἢ ὅτι τοὺς ἐποίκους ἔγραψε, ταύτην Ἀλκιβιάδης ἔχων Μαντινεῖς καὶ Ἠλείους ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα συνέστησε. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 8 17:2)
• ὁ δὲ Μάνδρων ἄλλην τε πολλὴν ἐνεδείξατο τῷ Φόβῳ φιλοφροσύνην ἀποπλέοντι καὶ μέρος τῆς τε χώρας καὶ τῆς πόλεως ὑπισχνεῖτο δώσειν, εἰ βούλοιτο Φωκαεῖς ἔχων ἐποίκους εἰς τὴν Πιτυόεσσαν ἀφικέσθαι. (Plutarch, Mulierum virtutes, 2:1)
• ἅτις ἄνευ τεκέων κατατάκομαι, ἇς φίλος οὔτις ἀνὴρ ὑπερίσταται, ἀλλ ἁπερεί τις ἔποικος ἀναξία οἰκονομῶ θαλάμους πατρός, ὧδε μὲν ἀεικεῖ σὺν στολᾷ, κεναῖς δ ἀμφίσταμαι τραπέζαις. (Sophocles, choral, antistrophe 27)
• ἢν δέ του σπάνιν τιν ἴσχῃς, ἔστ ἔποικος ὃς φράσει. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 5:42)

Similar forms

• ἐποίησεν (1202)
• ἐποίησε (1149)
• ἐποίησαν (724)
• ἐποιήσατο (540)
• ἐποίει (474)
• ἐποιεῖτο (394)
• ἐποίουν (312)
• ἐποιοῦντο (299)
• ἐποίησας (200)
• ἐποίησα (149)
• ἐποιήσατε (76)
• ἐποίεε (56)
• ἐποιέετο (43)
• ἐποίκους (39)
• ἐποιούμην (37)
• ἐποιήθη (37)
• ἐποιεῦντο (36)
• ἐποίευν (34)
• ἐποίεις (23)
• ἐποίησέ (22)
• ἐποιεῖτε (21)
• ἕποιτο (18)
• ἐποιήσω (17)
• ἐποιοῦμεν (16)
• ἐποίκων (12)
• ἐποίεον (12)
• ἐποίησάν (12)
• ἐποίησά (12)
• ἐποιεῖσθε (10)
• ἐποιήσατ (8)
• ἐποικῆσαι (8)
• ἐποίσειν (8)
• ἐποίσει (7)
• ἐποίκοις (7)
• ἐποιοῦ (6)
• ἐποικτίρω (5)
• ἔποικοι (5)
• ἐποίησάς (5)
• ἐποιήσατό (5)
• ἐποίεεν (4)
• ἐποιεύμην (4)
• ἐποιήσαθ (4)
• ἐποίησέν (4)
• ἐποιεῖθ (4)
• ἐποίης (4)
• ἐποιέοντο (4)
• ἐποιεῖτό (4)
• ἐποιήσασθ (4)
• ἕποιθ (4)
• ἐποικτῖραι (3)
• ἕποιντο (3)
• ἐποίεέ (3)
• ἐποικτίρας (3)
• ἐποικοῦσιν (2)
• ἐποίησ1 (2)
• ἐποιήσαντ (2)
• ἔποικον (2)
• ἕποιο (2)
• ἐποίπνυον (2)
• ἐποίσω (2)
• ἐποίσεις (2)
• ἐποίησὲ (2)
• ἐποικίσαι (2)
• ἐποίμαινε (2)
• ἐποίσουσι (2)
• ἐποιεῖσθ (2)
• ἑποίμην (2)
• ἐποικίοις (2)
• ἔποικος (2)
• ἕποι (1)
• ἐποιεῖτ (1)
• ἐποίησὰ (1)
• ἐπ[οιήσα]το (1)
• ἐποίησεν> (1)
• ἐποικίας (1)
• ἔποικοί (1)
• ἕποιντ (1)
• ἐποιοῦντό (1)
• ἐποίσομεν (1)
• ἐποιχνεῖς (1)
• εποίησε (1)
• ἐποικεῖ (1)
• ἐποικίσεως (1)
• ἐποικοῦντα (1)
• ἑποίμεθα (1)
• ἐποίχεο (1)
• ἐποιδέῃ (1)
• ἐ]ποίησας (1)
• ἐποίησενἦ (1)
• ἐποίκιλλον (1)
• ἐποίμανε (1)
• ἐποίκια (1)
• ἐποικοὺς (1)
• ἔποικτον (1)
• ἐποινίων (1)
• ἐπ]οιχνεῖς (1)
• ἐποιδέων (1)
• ἕποιεν (1)
• ἐποίησαν] (1)
• ἐποικοῦν (1)
• ἐποίκτιρόν (1)
• ἐποίμανόν (1)
• ἐποίσας (1)
• ἑποίατο (1)
• ἐποιέετό (1)
• εποίησεν (1)
• ἐποίκιλλεν (1)
• ἐποικτείρω (1)
• ἐποιοῦσαν (1)
• ἐποιήσαο (1)
• ἐποιὴσατε (1)
• ἐποικοδομῇ (1)
• ἐποικτίσαι (1)
• ἐποίχεται (1)
• ἐποιδέον (1)
• ἐποί]ει (1)
• ἐποιήθης (1)
• [ἐποί]ησαν (1)
• ἐποίησιν (1)
• ἐποίμανεν (1)
• ἕποιτ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.