Sense

1. away from home, away from
2. a settler, colonist
3. a colony

Examples

• ὑποτίθεται δή, στρατιὰν ἀποστειλάντων Ἀθηναίων ἐπὶ Μηλίους Λακεδαιμονίων ἀποίκους, πρὶν ἄρξασθαι τοῦ πολέμου, τὸν στρατηγὸν τῶν Ἀθηναίων καὶ τοὺς προβούλους τῶν Μηλίων συνιόντας εἰς λόγους περὶ καταλύσεως τοῦ πολέμου: (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 372)
• ἐλέχθη μὲν οὖν ὅτι Κορίνθιοι διὰ τοὺς Συρακουσίους ἀποίκους ὄντας, ὡς ἐπισχέσεως ἐσομένης πρὸς τῶν οἰωνῶν ἢ μεταγνώσεως τοῦ πολέμου, ταῦτα δράσειαν. (Plutarch, , chapter 18 3:3)
• "οὐδ ἔστιν ὅστις ἂν ἀπαντῶν κωμάζοντί τινι μετὰ μέθης οὐκ ἂν τὴν μεγίστην δίκην εὐθὺς ἐπιθείη καὶ οὐδ ἂν Διονύσια πρόφασιν ἔχοντ αὐτὸν ῥύσαιτο, ὥσπερ ἐν ἁμάξαις εἶδον παρ ὑμῖν ἐγώ, καὶ ἐν Τάραντι δὲ παρὰ τοῖς ἡμετέροις ἀποίκοις πᾶσαν τὴν πόλιν ἐθεασάμην περὶ τὰ Διονύσια μεθύουσαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 433)
• Πυθαγόρου δὲ τὸν Σπαρτιάτην Ὀλύμπια νενικηκότα στάδιον ἐπὶ τῆς ἑκκαιδεκάτης Ὀλυμπιάδος, ἧς ἔτει τρίτῳ Νομᾶς εἰς τὴν βασιλείαν κατέστη, πλανηθέντα περὶ τὴν Ἰταλίαν συγγενέσθαι τῷ Νομᾷ καὶ συνδιακοσμῆσαι τὴν πολιτείαν, ὅθεν οὐκ ὀλίγα τοῖς Ῥωμαϊκοῖς ἐπιτηδεύμασι τῶν Λακωνικῶν ἀναμεμῖχθαι Πυθαγόρου διδάξαντος, ἄλλως δὲ Νομᾶς γένος μὲν ἦν ἐκ Σαβίνων, Σαβῖνοι δὲ βούλονται Λακεδαιμονίων ἑαυτοὺς ἀποίκους γεγονέναι. (Plutarch, Numa, chapter 1 3:1)
• ἐκ δὲ τῶν Οὐελιτρανῶν ἧκε πρεσβεία τὴν πόλιν παραδιδόντων καὶ δεομένων ἀποίκους ἀποστέλλειν. (Plutarch, Lives, chapter 12 2:2)
• ἡ δὲ Σεβαστόπολις πάλαι Διοσκουριὰς ἐκαλεῖτο, ἄποικος Μιλησίων. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 10 7:2)
• Ἀμισός, πόλις Ἑλληνίς, Ἀθηναίων ἄποικος, ἐπὶ θαλάσσῃ οἰκεῖται. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 15 4:1)
• αὕτη ἡ Φαρνακία πάλαι Κερασοῦς ἐκαλεῖτο, Σινωπέων καὶ αὕτη ἄποικος. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 16 6:3)
• καὶ αὕτη παλαιὰ ἦν Ἑλλὰς πόλις Ιὠνική, Μιλησίων ἄποικος, καὶ μνήμη ἐστὶν αὐτῆς ἐν πολλοῖς γράμμασιν. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 19 6:2)
• ἐν δὲ τούτῳ καὶ Ποτίδαια, πόλις ὑπήκοος Ἀθηναίων, ἄποικος δὲ Κορινθίων, ἀποστᾶσα καὶ πολιορκουμένη μᾶλλον ἐπετάχυνε τὸν πόλεμον. (Plutarch, , chapter 29 4:3)

Similar forms

• ἀποικίας (158)
• ἀποικίαν (155)
• ἀποίκους (55)
• ἄποικοι (49)
• ἄποινα (48)
• ἄποικος (35)
• ἄποικον (26)
• ἀποικία (14)
• ἀποίκοις (14)
• ἀποίκων (12)
• ἀποικίαι (12)
• ἄποιον (11)
• ἀποικιῶν (10)
• ἀποικίαις (10)
• ἀποικίᾳ (10)
• ἀποικίην (9)
• ἀποίητον (8)
• ἀποίσειν (7)
• ἄποιν (6)
• ἀποικίδων (6)
• ἀποικίσαι (5)
• ἄποιος (5)
• ἄποικοί (5)
• ἀποικισμὸν (4)
• ἀποικεσίας (4)
• ἀποίσεται (4)
• ἀποίσει (4)
• ἀποίχεται (4)
• ἀποικισμοῦ (3)
• ἀποινᾶν (3)
• ἀποίσω (3)
• ἀποίκου (3)
• ἀποίσεις (3)
• ἀποικίδας (2)
• ἀποίσεαι (2)
• ἀποικῆσαι (2)
• ἀποιμώξας (2)
• ἀποικήσειν (2)
• ἀποικισμοὶ (2)
• ἀποικοῦν (2)
• ἀποικίσασα (2)
• ἀποίητα (2)
• ἀποικισμόν (2)
• ἀποικοῦσιν (2)
• ἀποίσῃ (2)
• ἀποικεῖς (1)
• ἀποικήσεως (1)
• ἀποικίσας (1)
• ἀποίσομαι (1)
• ἄποια (1)
• ἀποιήτως (1)
• ἀποιότατα (1)
• ἀποίσετον (1)
• ἀποίχεαι (1)
• ἀποίητός (1)
• ἀποικιεῖ (1)
• ἀποικίσεις (1)
• ἀποικότα (1)
• ἀποίνων (1)
• αποιητὴς (1)
• ἀποικεῖ (1)
• ἀποικίδα (1)
• ἀποικισμὸς (1)
• ἀποικῶν (1)
• ἄποινά (1)
• ἀποίους (1)
• ἀποισῇ (1)
• ἀποιχεται (1)
• ἀποιήτων (1)
• ἀποικεσιῶν (1)
• ἀποικίη (1)
• ἀποικίζειν (1)
• ἀποιμώζω (1)
• ἀποίων (1)
• ἀποίητόν (1)
• ἀποικεσίαν (1)
• ἀποικισμῷ (1)
• ἀποιμῶξαι (1)
• ἀποίνοις (1)
• ἀποίσουσι (1)
• ἀποικαλύψῃ (1)
• ἀποικῆσαί (1)
• ἀποικίης (1)
• ἀποίου (1)
• ἀποίητος (1)
• ἀποικεσίην (1)
• ἀποικιέων (1)
• ἀποικίσῃ (1)
• ἀποικίζει (1)
• ἀποίμωξόν (1)
• ἀποισῶ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.