Ancient Greek-English Dictionary Language

μέτοικος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μέτοικος

Structure: μετοικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. changing one's abode, emigrating and settling elsewhere
  2. an alien settled in a foreign city, a settler, emigrant, sojourner, one who has settled in
  3. a resident alien

Examples

  • βαρβάρουσ ἀφίξομαι γέρων μέτοικοσ· (Euripides, episode 6:13)
  • ἐγὼ δέ, ὦ πάτερ, εἰ καὶ μέτοικόσ εἰμι, οὐκ ὀκνήσω ὅμωσ τὰ δοκοῦντά μοι εἰπεῖν ὁπόταν γὰρ ἤδη συνελθόντεσ διαλέγωνται, τηνικαῦτα, ἢν μὲν ὁ Τιμοκλῆσ ὑπέρσχῃ, ἐάσωμεν προχωρεῖν τὴν συνουσίαν ὑπὲρ ἡμῶν, ἢν δέ τι ἑτεροῖον ἀποβαίνῃ, τότε ἤδη τὴν στοὰν αὐτὴν ἔγωγε, εἰ δοκεῖ, διασείσασ ἐμβαλῶ τῷ Δάμιδι, ὡσ μὴ κατάρατοσ ὢν ὑβρίζῃ ἐσ ἡμᾶσ. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 32:1)
  • Διογνίδησ μὲν καὶ Ἀντίδωροσ ὁ μέτοικοσ εἰσαγγέλλονται ὡσ πλέονοσ μισθοῦντεσ τὰσ αὐλητρίδασ ἢ ὁ νόμοσ κελεύει, Ἀγασικλῆσ δ’ ὁ ἐκ Πειραιέωσ ὅτι εἰσ Ἁλιμουσίουσ ἐνεγρά[φη,] Εὐξένιπποσ δ’ [ὑπ]ὲρ τῶν ἐνυπνί[ων] ὧν φησιν ἑω[ρακέ]ναι· (Hyperides, Speeches, 3:1)
  • ἑώθεν οὖν προελθὼν ὁ μέτοικοσ εἰσ ἀγορὰν ἐπέθηκε τῇ ὠνῇ τάλαντον. (Plutarch, , chapter 5 2:3)
  • διὸ καὶ οὐθεὶσ ἂν εἴποι μικρόψυχον, εἴ τισ μέτοικοσ ὢν ἄρχειν μὴ ἀξιοῖ ἑαυτόν, ἀλλ’ ὑπείκει· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 115:2)

Synonyms

  1. an alien settled in a foreign city

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION