ξενών
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ξενών
ξενῶνος
Structure:
ξενων
(Stem)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ‐ ἀλλὰ ξενῶνασ οἶγε καὶ ῥᾶνον δόμουσ στρώννυ τε κοίτασ καὶ πυρὸσ φλέξον μένοσ κρατῆρά τ’ αἴρου καὶ τὸν ἥδιστον κέρα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 29 2:3)
- "τῶν δὲ ἡρωικῶν οἴκων τοὺσ μείζονασ Ὅμηροσ μέγαρα καλεῖ καὶ δώματα καὶ κλισίασ, οἱ δὲ νῦν ξενῶνασ καὶ ἀνδρῶνασ ὀνομάζουσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:22)
- ὥστε καὶ χθέσ, εὐθὺσ ἐνθένδε ἐπειδὴ παρὰ Κριτίαν πρὸσ τὸν ξενῶνα οὗ καὶ καταλύομεν ἀφικόμεθα, καὶ ἔτι πρότερον καθ’ ὁδὸν αὐτὰ ταῦτ’ ἐσκοποῦμεν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 21:2)
- καὶ ἐὰν μὲν ἐν Χαλκίδι βούληται οἰκεῖν, τὸν ξενῶνα τὸν πρὸσ τῷ κήπῳ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 14:1)
- οὔτε γὰρ πολυτελείασ οὔτε κατασκευῆσ τινοσ ἔλειπεν ὑπερβολήν, ἀλλὰ τετείχιστο μὲν ἅπασα τριάκοντα πήχεισ τὸ ὕψοσ κύκλῳ κατ’ ἴσον διάστημα, κεκοσμημένοισ δὲ πύργοισ διείληπτο ἀνδρῶσί τε μεγίστοισ καὶ εἰσ ξενῶνασ ἑκατοντακλίνουσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 201:1)
- Καὶ εἶδε Δημήτριοσ ὁ βασιλεὺσ ὅτι ἡσύχασεν ἡ γῆ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ οὐδὲν αὐτῷ ἀνθειστήκει, καὶ ἀπέλυσε πάσασ τὰσ δυνάμεισ αὐτοῦ ἕκαστον εἰσ τὸν ἴδιον τόπον, πλὴν τῶν ξένων δυνάμεων, ὧν ἐξενολόγησεν ἀπὸ τῶν νήσων τῶν ἐθνῶν. καὶ ἤχθραναν αὐτῷ πᾶσαι αἱ δυνάμεισ τῶν πατέρων αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Maccabees I 11:38)
- οἱ Ἰνδοὶ δὲ καὶ οἱ ἐλέφαντεσ αὐτῶν αὐτίκα ἐγκλίναντεσ σὺν οὐδενὶ κόσμῳ ἔφευγον οὐδ’ ἐντὸσ βέλουσ γενέσθαι ὑπομείναντεσ, καὶ τέλοσ κατὰ κράτοσ ἑαλώκεσαν καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ τῶν τέωσ καταγελωμένων, ἔργῳ μαθόντεσ ὡσ οὐκ ἐχρῆν ἀπὸ τῆσ πρώτησ ἀκοῆσ καταφρονεῖν ξένων στρατοπέδων, ἀλλά τί πρὸσ τὸν Διόνυσον ὁ Διόνυσοσ οὗτοσ; (Lucian, (no name) 4:4)
- ἡ δὲ σκέψισ περὶ τῶν μετοίκων καὶ ξένων. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 1:4)
- Ἐπειδὴ πολλοὶ τῶν ξένων, οὐ μόνον Ἕλληνεσ ἀλλὰ καὶ βάρβαροι, οὐδαμῶσ ἄξιοι ὄντεσ κοινωνεῖν ἡμῖν τῆσ πολιτείασ, παρεγγραφέντεσ οὐκ οἶδα ὅπωσ καὶ θεοὶ δόξαντεσ ἐμπεπλήκασι μὲν τὸν οὐρανὸν ὡσ μεστὸν εἶναι τὸ συμπόσιον ὄχλου ταραχώδουσ πολυγλώσσων τινῶν καὶ ξυγκλύδων ἀνθρώπων, ἐπιλέλοιπε δὲ ἡ ἀμβροσία καὶ τὸ νέκταρ, ὥστε μνᾶσ ἤδη τὴν κοτύλην εἶναι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν πινόντων οἱ δὲ ὑπὸ αὐθαδείασ παρωσάμενοι τοὺσ παλαιούσ τε καὶ ἀληθεῖσ θεοὺσ προεδρίασ ἠξιώκασιν αὑτοὺσ παρὰ πάντα τὰ πάτρια καὶ ἐν τῇ γῇ προτιμᾶσθαι θέλουσι· (Lucian, Deorum concilium, (no name) 14:7)
- πολλῶν μετ’ ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων, ὦν ἐνήνοχεν ὁ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοσ, ἕν τι καὶ τοῦτο ἐφάνη μοι πρώτωσ ἀκούσαντι παρὰ σοῦ, ὅτι τῶν φιλοσόφων τισ τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου πάντα χαρίζεσθαι βουλόμενοσ Ἀριστοτέλει τῷ κτίσαντι ταύτην τὴν φιλοσοφίαν καὶ τοῦτο ὑπέσχετο ποιήσειν φανερόν, ὅτι Δημοσθένησ τὰσ ῥητορικὰσ τέχνασ παρ’ ἐκείνου μαθὼν εἰσ τοὺσ ἰδίουσ μετήνεγκε λόγουσ καὶ κατ’ ἐκεῖνα κοσμούμενοσ τὰ παραγγέλματα πάντων ἐγένετο τῶν ῥητόρων κράτιστοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 1 1:1)