πανδοκεῖον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πανδοκεῖον
πανδοκείου
Structure:
πανδοκει
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Πλαθάνη Πλαθάνη δεῦρ’ ἔλθ’, ὁ πανοῦργοσ οὑτοσί, ὃσ ἐσ τὸ πανδοκεῖον εἰσελθών ποτε ἑκκαίδεκ’ ἄρτουσ κατέφαγ’ ἡμῶν. (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene, iambics1)
- τισ καὶ ὀψίγονοσ ἔστω, τὸν θρυλούμενον ἐκεῖνον χρόνῳ τῶν ἁλῶν συγκατεδηδοκὼσ μέδιμνον, οὐχ ὥσπερ νῦν πολλοὶ φίλοι λεγόμενοι συμπιόντεσ ἅπαξ ἢ συγκαταλύσαντεσ ἢ συγκυβεύσαντεσ ἢ συγκαταλύσαντεσ, ἐκ πανδοκείου καὶ παλαίστρασ καὶ ἀγορᾶσ; (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 31)
- καίτοι χάριέν γε τὸ τοῦ Λάκωνοσ, ὃσ ἰχθύδιον ἐν πανδοκείῳ πριάμενοσ τῷ πανδοκεῖ σκευάσαι παρέδωκεν· (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 5 7:1)
- ὁ δὲ τοὺσ περιτρέχοντασ ἔξω καὶ τοῦ βίου τὸ πλεῖστον ἐν πανδοκείοισ καὶ πορθμείοισ ἀναλίσκοντασ εὐδαιμονίζων, ὅμοιόσ ἐστι τῷ τοὺσ πλάνητασ οἰομένῳ τῶν ἀπλανῶν ἀστέρων πράττειν ἄμεινον· (Plutarch, De exilio, section 11 8:2)
- πανδοκείῳ, βελτίονοσ παρόντοσ, ὅτι πολλάκισ ὁ πανδοκεὺσ ἠσπάσαθ’ ἡμᾶσ· (Plutarch, De vitioso pudore, section 8 5:1)
- εἰσ πανδοκεῖόν τισ καταλύσασ καὶ δοὺσ ὄψον τῷ πανδοκεῖ σκευάσαι, ὡσ ἅτεροσ; (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 471)
- ὁ τὴν ἀκρόπολιν πανδοκεῖον ὑπολαβὼν καὶ τὰσ ἑταίρασ εἰσαγαγὼν τῇ παρθένῳ. (Plutarch, Demetrius, chapter 26 3:3)
- καὶ ὅτι ἡ οἰκία αὐτοῦ πανδοκεῖόν ἐστι· (Theophrastus, Characters, 9:3)
- πρῶτον μὲν γὰρ δέκα πρέσβεων ὄντων, ἑνδεκάτου δὲ τοῦ συμπεμφθέντοσ ἡμῖν ἀπὸ τῶν συμμάχων, οὐδεὶσ αὐτῷ συσσιτεῖν, ὅτ’ ἐξῇμεν ἐπὶ τὴν ὑστέραν πρεσβείαν, ἤθελεν, οὐδὲ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ, ὅπου δυνατὸν ἦν, εἰσ ταὐτὸν πανδοκεῖον καταλύειν, ὁρῶντεσ αὐτὸν ἐν τῇ προτέρᾳ πρεσβείᾳ πᾶσιν αὐτοῖσ ἐπιβεβουλευκότα. (Aeschines, Speeches, , section 971)
