뜻

1. 명령, 지시, 칙령

1. an injunction, command
2. a reserve force

예문

• τοῦτο φήσ, ὦ Προμηθεῦ, ἀντὶ σοῦ ἀνασκολοπισθῆναι ^ αὐτίκα μάλα παρακούσαντασ τοῦ ἐπιτάγματοσ· (Lucian, Prometheus, (no name) 2:2)

  (루키아노스, Prometheus, (no name) 2:2)

• ἐν ἐκείναισ μὲν γάρ, οἶμαι, ταῖσ πολιτείαισ πάντ’ ἐξ ἐπιτάγματοσ ὀξέωσ γίγνεται· (Demosthenes, Speeches 11-20, 244:1)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 244:1)

• πολὺσ γὰρ δὴ Ῥωμαίοισ ἀεὶ λόγοσ τοῦ μηθὲν δρᾶσαί ποτ’ ἐξ ἐπιτάγματοσ μηδὲ φόβῳ πολεμίων εἴξαντασ, σπεισαμένοισ δὲ τοῖσ διαφόροισ καὶ παρασχοῦσιν ἑαυτοὺσ ὑπηκόουσ χαρίζεσθαί τε καὶ ἐπιτρέπειν ὅτου δέοιντο τῶν μετρίων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 36 7:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 36 7:1)

• πάλιν δ’ ἀντειπόντοσ ἔπεμπον ἑτέρουσ δέκα δεησομένουσ μηδὲν ἀνάξιον ποιεῖν τῆσ πατρίδοσ, μηδ’ ἐξ ἐπιτάγματοσ ἀλλ’ ἑκουσίουσ ἐᾶν γίγνεσθαι τὰσ συνθήκασ, αἰδούμενόν τε τὴν πατρίδα, καὶ τὸ τῶν προγόνων ἀξίωμα τιμῶντα τῶν ἐσ αὐτὸν οὐχ ἁμαρτόντων. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2:2)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:2)

• καὶ ὁ εὐπειθέστατοσ ὤν σοι πρὸσ κινδύνουσ καὶ πόνουσ οὐκ ἠνέσχετο νῦν οὐδὲ ἀναπαύσεωσ ἐπιτάγματοσ, ἀλλ’ ἀνέθορεν, οὐδὲ ἀνὰ μέροσ ἀλλ’ ἀθρόωσ, ἐπιστάταισ αὐτοῖσ, καὶ ἐνόμιζε κεκελεῦσθαι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 7:13)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 7:13)

유사 형태

• ἐπίταγμα (14)
• ἐπιταγμάτων (14)
• ἐπιτάγματος (14)
• ἐπιτάγμασιν (11)
• ἐπιτάγματα (10)
• ἐπιταγὴν (9)
• ἐπιταγήν (7)
• ἐπιταγαῖς (5)
• ἐπιταγὰς (5)
• ἐπιταγῆς (4)
• ἐπιτάγμασι (3)
• ἐπιταγῇ (2)
• ἐπιταγάς (2)
• ἐπιταγέντα (1)
• ἐπιταγῆναι (1)
• ἐπιτάγματι (1)
• ἐπίταγμ (1)
• ἐπιτάγματά (1)
• ἐπιταγέντες (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.