Sense

1. having achieved or gained, compos mentis
2. pertaining to, befitting

Examples

• τοὺς δυναμένους τὴν πολιτικὴν δύναμιν μῖξαι καὶ κεράσαι τῇ φιλοσοφίᾳ, καὶ δυεῖν ὄντοιν μεγίστοιν ἀγαθοῖν ἐπηβόλους ὑπάρχειν ὑπολαμβάνω, τοῦ τε κοινωφελοῦς: (Plutarch, De liberis educandis, section 10 10:1)
• "τριῶν γὰρ ὄντων μερῶν, εἰς ἃ διῄρηται τὴν καθόλου διαίρεσιν ἡ πᾶσα μουσική, διατόνου χρώματος ἁρμονίας, ἐπιστήμονα χρὴ εἶναι τῆς τούτοις χρωμένης ποιήσεως τὸν μουσικῇ προσιόντα καὶ τῆς ἑρμηνείας τῆς τὰ πεποιημένα παραδιδούσης ἐπήβολον. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 324)
• τἀν βροτοῖς δὲ πήματα ἀκούσαθ, ὥς σφας νηπίους ὄντας τὸ πρὶν ἔννους ἔθηκα καὶ φρενῶν ἐπηβόλους. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode6)
• ἔσω γὰρ εἶδον ἀρτίως λυσσῶσαν αὐτὴν οὐδ ἐπήβολον φρενῶν. (Sophocles, Antigone, episode 3:12)
• τερπνῆς ἄρ ἦτε τῆσδ ἐπήβολοι νόσου. (Aeschylus, Agamemnon, episode 1:6)
• νῦν γὰρ δὴ παρὰ ποσσὶν ἐπήβολός ἐστ ἀλεωρή, εἴ κεν ἐπιτρέψητε δόμους καὶ ληίδα πᾶσαν ὑμετέρην ξείνοισι καὶ ἀγλαὸν ἄστυ μέλεσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 1 12:27)
• ὡρ´η δ ἧμιν ἐνὶ σφίσι μητιάασθαι, εἴτ οὖν μειλιχίῃ πειρησόμεθ Αἰήταο, εἴτε καὶ ἀλλοίη τις ἐπήβολος ἔσσεται ὁρμή. (Apollodorus, Argonautica, book 2 21:24)
• τόσσον δὲ προτέρω πέλεν ἄστεος ἀντιπέρηθεν, ὅσσον τ ἐκ βαλβῖδος ἐπήβολος ἁρ´ματι νύσσα γίγνεται, ὁππότ ἀέθλα καταφθιμένοιο ἄνακτος κηδεμόνες πεζοῖσι καὶ ἱππήεσσι τίθενται. (Apollodorus, Argonautica, book 3 21:15)
• πάντεσσι δ ἐπήβολος ἥνδανε μῆτις: (Apollodorus, Argonautica, book 4 22:8)
• τῶν δ οὔτις ἐς τὸ λοιͺπὸν ἦν ἐπήβολος τῶν πρόσθεν εἶχ, ἀλλͺ ἕστασαν πονεύμενοι καὶ σφέας ἀποσβεῖςͺ ἔφθαν ἣν ἀμφράσσατο ἕκαστος ἐλπὶς οὐ πάλινͺ φανευμένη, καθήμενοι δ ἄβριγδα τήρεον φάος. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 589)

Similar forms

• ἐπήβολος (9)
• ἐπηβόλους (5)
• ἐπήβολον (3)
• ἐπήβολοι (3)
• ἐπήβολός (1)
• Ἐπηβόλου? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.