Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπίκλοπος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπίκλοπος ἐπίκλοπον

Structure: ἐπικλοπ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kle/ptw

Sense

  1. thievish, wily
  2. cunning in

Examples

  • ἐν δὲ θέμεν κύνεόν τε νόον καὶ ἐπίκλοπον ἦθοσ Ἑρμείην ἤνωγε, διάκτορον Ἀργεϊφόντην. (Hesiod, Works and Days, Book WD 10:6)
  • ἐν δ’ ἄρα οἱ στήθεσσι διάκτοροσ Ἀργεϊφόντησ ψεύδεά θ’ αἱμυλίουσ τε λόγουσ καὶ ἐπίκλοπον ἦθοσ τεῦξε Διὸσ βουλῇσι βαρυκτύπου· (Hesiod, Works and Days, Book WD 11:8)
  • "ἐπέρχεται κἀμοὶ περὶ τοῦ ξένου εἰπεῖν ἦ τισ θηητὴρ καὶ ἐπίκλοποσ ἔπλετο δογμάτων τε καὶ λόγων παντοδαπῶν, καὶ πολυπλανὴσ ἐν γράμμασι καὶ οὐ βάρβαροσ ἀλλ’ ’ Ἕλλην γένοσ ἦν, πολλῆσ Ἑλληνίδοσ μούσησ ἀνάπλεωσ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 23 1:1)
  • ὅπωσ εὐχώμεθα τοῖσ θεοῖσ ἀεὶ μοχθηρίαν εἶναι ψεύδεά θ’ αἱμυλίουσ τε λόγουσ καὶ ἐπίκλοπον ἦθοσ, εἰ, τούτων ἀναιρεθέντων, οἴχεται φροῦδοσ ἡ ἀρετὴ καὶ συναπόλωλεν. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 13 10:1)
  • ἰὼ παῖ Διόσ, ἐπίκλοποσ πέλῃ, ‐ νέοσ δὲ γραίασ δαίμονασ καθιππάσω, ‐ τὸν ἱκέταν σέβων, ἄθεον ἄνδρα καὶ τοκεῦσιν πικρόν· (Aeschylus, Eumenides, choral, antistrophe 11)
  • τίσ δὲ δόλοσ, τίσ μῆτισ ἐπίκλοποσ ἔσσετ’ ἀρωγῆσ; (Apollodorus, Argonautica, book 3 13:36)
  • πάσῃσι δ’ ἐπίκλοποσ ἥνδανε μῆτισ. (Apollodorus, Argonautica, book 3 15:12)
  • "κερδαλέοσ κ’ εἰή καὶ ἐπίκλοποσ ὅσ σε παρέλθοι ἐν πάντεσσι δόλοισι, καὶ εἰ θεὸσ ἀντιάσειε. (Homer, Odyssey, Book 13 37:1)

Synonyms

  1. thievish

  2. cunning in

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION