Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐναντίος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐναντίος ἐναντίᾱ ἐναντίον

Structure: ἐναντι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (of place), opposite, facing, visible, (with verbs of motion) in the opposite direction

Examples

  • αἴτια δὲ τά τε πρῶτα ῥηθέντα δύο, ὀλιγότησ τε, οἱο͂ν τῶν πρὸσ τὰ ἡδέα ἀναισθήτων, καὶ ὅτι ἐφ’ ὃ ἁμαρτάνομεν μᾶλλον, τοῦτο ἐναντιώτερον εἶναι δοκεῖ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 147:2)
  • τί οὖν ἀνάψει περιψύξεωσ ἐναντιώτερον ἢ διαχύσει πυκνώσεωσ; (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 41 4:1)
  • ἀγαθῷ γάρ που κακὸν ἐναντιώτερον ἢ τῷ μὴ ἀγαθῷ. (Plato, Republic, book 6 169:2)
  • ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖσ νομίμων χωρὶσ ἕκαστοι φρονοῦσι, τὸ δ’ ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν ἐναντιώτερον εἶναι στάσεωσ μηδ’ ὅ τι μᾶλλον τοῖσ καθεστηκόσι λυμαίνεται, τουτὶ δ’ ὡσπερεὶ μιᾷ φωνῇ νενίκηκε. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:7)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION