Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐναντίος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐναντίος ἐναντίᾱ ἐναντίον

Structure: ἐναντι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (of place), opposite, facing, visible, (with verbs of motion) in the opposite direction

Examples

  • καὶ ἡ βλαίσωσισ τοῦτο ἐστίν, ὅταν δυοῖν ἐναντίοιν ἑκατέρῳ ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἕπηται, ἐναντία ἑκάτερα ἑκατέροισ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 23 15:8)
  • ὅμοια μὲν γὰρ ἂν ὄντα ἢ ἀνόμοια ἑνὸσ ἂν τοῦ ἑτέρου εἴδουσ μετέχοι, ἀμφότερα δὲ ὄντα δυοῖν τοῖν ἐναντίοιν· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 374:1)
  • ἔστι γὰρ εὖ φρονούντων ὧν μὲν εὐφραινόντων πεπείρανται μὴ θέλειν ἀφίστασθαι, ἃ δ’ οὕτωσ σκληρὰ καὶ ταραχώδη καὶ πανταχοῦ μεστὰ ἀηδίασ εὑρήκασι, τούτων ὡσ τάχιστα παύσασθαι, μὴ τὸ κακὸν τοῦ κακοῦ φάρμακον ἡγουμένουσ, ἀλλὰ νομίζοντασ μνήμην καὶ λήθην δύο προσρήματα ἐναντίω δυοῖν ἐναντίοιν εἶναι πραγμάτοιν, καὶ δεῖν τὰ μὲν χρηστὰ τῇ μνήμῃ σημειοῦσθαι, τὰ δὲ φαῦλα τῇ λήθη παραγράφεσθαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 10:5)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION