Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔμπειρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἔμπειρος ἔμπειρος ἔμπειρον

Structure: ἐμπειρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)n, pei=ra

Sense

  1. experienced or practiced in a thing, acquainted with it

Examples

  • αἱ μὲν δὴ τῶν Σαβίνων πόλεισ ὡσ κατεστρατηγημέναι καὶ οὐκ ἀρετῇ τὴν νίκην ἀφῃρημέναι πρὸσ τῶν πολεμίων, ἀλλὰ δόλῳ μείζονασ αὖθισ ἀποστέλλειν δυνάμεισ παρεσκευάζοντο καὶ στρατηγὸν ἐμπειρότερον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 64 4:1)
  • τὸν ἰδιώτην ἄμεινον ποιῆσαί τι κατὰ τὴν τεκτονικὴν ἢ τοῦ γεωργοῦ τὸν οὐκ ὄντα γεωργίασ ἔμπειρον ἐν τῷ ποιεῖν τι τῶν γεωργικῶν ἐμπειρότερον φανῆναι ‐ ποῦ δ̓ ἂν διαφέροι; (Dio, Chrysostom, Orationes, 10:1)
  • μετῄει δὲ καὶ ὁ Καῖσαρ, οὐκ ἐσ τὴν βουλὴν ἔτι πέμπων, ἀλλ’ ἐσ τὸν Κικέρωνα ἰδίᾳ, καὶ αὐτὸν παρεκάλει καὶ συνάρξαι, ὡσ Κικέρωνα μὲν τὴν ἀρχὴν διοικήσοντα πρεσβύτερόν τε καὶ ἐμπειρότερον ὄντα, αὐτὸσ δὲ τὴν ἐπωνυμίαν καρπωσόμενοσ μόνην ἐσ ἀπόθεσιν τῶν ὅπλων εὐπρεπῆ, οὗ δὴ καὶ πρῴην ἕνεκα τὸν θρίαμβον αἰτῆσαι. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 11 6:7)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION