ἔμετος
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἔμετος
ἐμέτου
Structure:
ἐμετ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὥσπερ κύων ὅταν ἐπέλθῃ ἐπὶ τὸν ἑαυτοῦ ἔμετον καὶ μισητὸσ γένηται, οὕτωσ ἄφρων τῇ ἑαυτοῦ κακίᾳ ἀναστρέψασ ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ ἁμαρτίαν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 26:11)
- ἵνα γοῦν σοι τὴν ὀξυρεγμίαν τὴν ἐπὶ τούτοισ παρῶ καὶ τὸν ἐν τῇ νυκτὶ ἔμετον, ἑώθεν δεήσει περὶ τοῦ μισθοῦ συμβῆναι ὑμᾶσ, ὁπόσον τε καὶ ὁπότε τοῦ ἔτουσ χρὴ λαμβάνειν. (Lucian, De mercede, (no name) 19:2)
- "ἀποπτύοντοσ δὲ τοῦ Διονυσίου πολλάκισ παρεῖχον τὰ πρόσωπα καταπτύεσθαι καὶ ἀπολείχοντεσ τὸν σίαλον, ἔτι δὲ τὸν ἔμετον αὐτοῦ μέλιτοσ ἔλεγον εἶναι γλυκύτερον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:5)
- τοιοῦτοι δ’ ἦσαν οὓσ ἐποίουν γρίφουσ, οἱο͂ν ἀγροίκου τινὸσ ὑπερπλησθέντοσ καὶ κακῶσ ἔχοντοσ, ὡσ ἠρώτα αὐτὸν ὁ ἰατρὸσ μὴ εἰσ ἔμετον ἐδείπνησεν, ’ οὐκ ἔγωγε, ’ εἰπεῖν, ’ ἀλλ’ εἰσ τὴν κοιλίαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 78 2:1)
- καὶ ἡ κατὰ τὸν ἔμετον δὲ τῶν ἐμουμένων ἄχρι τοῦ στόματοσ φορὰ πάντωσ μέν που καὶ αὐτὴ τὰ μὲν ὑπὸ τῶν ἀναφερομένων διατεινόμενα μέρη τοῦ στομάχου διεστῶτα κέκτηται, τῶν πρόσω δ’ ὅ τι ἂν ἑκάστοτ’ ἐπιλαμβάνηται, τοῦτ’ ἀρχόμενον διαστέλλεται, τὸ δ’ ὄπισθεν καταλείπει δηλονότι συστελλόμενον, ὥσθ’ ὁμοίαν εἶναι πάντη τὴν διάθεσιν τοῦ στομάχου κατά γε τοῦτο τῇ τῶν καταπινόντων· (Galen, On the Natural Faculties., G, section 829)
