ἐλλόγιμος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐλλόγιμος
ἐλλόγιμον
Structure:
ἐλλογιμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- held in account, notable, famous
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "ἀλλὰ μὴν παμπόλλοισ χρόνοισ πρεσβύτεροσ Λευκόλλου ἀνήρ ἐλλόγιμοσ Δίφιλοσ ὁ Σίφνιοσ, γεγονὼσ κατὰ Λυσίμαχον τὸν βασιλέα ‐ εἷσ δὲ οὗτοσ τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων ‐ μνημονεύει τῶν κερασίων λέγων ` τὰ κεράσια εὐστόμαχα, εὔχυλα, ὀλιγότροφα, ἐκ ψυχροῦ δὲ λαμβανόμενα εὐστόμαχα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35 3:1)
- "ἀλλὰ μῦθοσ μέν ἐστιν ἡ ἀπειρία καὶ τὰ εἴδωλα, προπέτειαν δὲ καὶ λαμυρίαν ἐμποιεῖ νέοισ ὁ περὶ Πυθοκλέουσ οὔπω γεγονότοσ ὀκτωκαίδεκα ἔτη γράφων οὐκ εἶναι φύσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἑλλάδι ἀμείνω καὶ τερατικῶσ αὐτὸν εὖ ἀπαγγέλλειν, καὶ πάσχειν αὐτὸσ τὸ τῶν γυναικῶν εὐχόμενοσ ἀνεμέσητα πάντα εἶναι καὶ ἀνεπίφθονα τῆσ ὑπερβολῆσ τοῦ νεανίσκου σοφισταὶ δ’ εἰσὶ καὶ ἀλαζόνεσ οἱ πρὸσ ἄνδρασ ἐλλογίμουσ οὕτωσ ἀσελγῶσ καὶ ὑπερηφάνωσ γράφοντεσ; (Plutarch, Adversus Colotem, section 292)
- τῆσ δὲ γε τῶν ἐπιεικῶν καὶ ἐλλογίμων οὐδ’ αὐτὸσ καταφρονεῖ πλοῦτον δὲ καὶ δόξαν ἡγεμονικὴν καὶ δύναμιν ἐν φιλίαισ οὐ διώκει, οὐ μὴν οὐδὲ φεύγει ταῦτα μετρίῳ προσόντ’ ἤθει οὐδὲ γὰρ τοὺσ καλοὺσ τῶν νέων διώκει καὶ ὡραίουσ, ἀλλὰ τοὺσ εὐαγώγουσ καὶ κοσμίουσ καὶ φιλομαθεῖσ· (Plutarch, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 15:1)
- Ιὄβασ μὲν γὰρ ἐν τῷ προειρημένῳ συγγράμματι Αἰγυπτίουσ φησὶν λέγειν τὸν μόναυλον Ὀσίριδοσ εἶναι εὑρ́ημα, καθάπερ καὶ τὸν καλούμενον φώτιγγα πλαγίαυλον, οὗ καὶ αὐτοῦ παραστήσομαι μνημονεύοντα ἐλλόγιμον ἄνδρα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 781)
- ἐλλογίμουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 84 1:1)
- γενομένου δὲ χρησμοῦ τοῖσ μὲν ἂν μεταδῶσι τῆσ χώρασ ἀποβαλεῖν ἅπασαν, τοῖσ δὲ ἂν λάβωσι παρ’ ἑκόντων καθέξειν, Τέμων, ἀνὴρ ἐλλόγιμοσ τῶν Αἰνιάνων, ἀναλαβὼν ῥάκια καὶ πήραν ὡσ προσαίτησ ὢν ἀφίκετο πρὸσ τοὺσ Ἰναχιεῖσ· (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 13 1:2)
- χώρασ ἀποβαλεῖν ἅπασαν, τοῖσ δ’ ἂν λάβωσι παρ’ ἑκόντων καθέξειν, Τέμων, ἀνὴρ ἐλλόγιμοσ τῶν Αἰνιάνων, ἀναλαβὼν ῥάκια καὶ πήραν ὡσ προσαιτήσων ἀφίκετο πρὸσ τοὺσ Ἰναχιεῖσ· (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 13 2:4)
- ἀλλὰ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων ἢ τῶν ξένων δοῦλον ἢ ἐλεύθερον εἰπὲ ὅστισ αἰτίαν ἔχει διὰ τὴν Περικλέουσ συνουσίαν σοφώτεροσ γεγονέναι, ὥσπερ ἐγὼ ἔχω σοι εἰπεῖν διὰ τὴν Ζήνωνοσ Πυθόδωρον τὸν Ἰσολόχου καὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου, ὧν ἑκάτεροσ Ζήνωνι ἑκατὸν μνᾶσ τελέσασ σοφόσ τε καὶ ἐλλόγιμοσ γέγονεν. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 97:1)
- ἀλλὰ τὴν τῶν τεχνῶν δημιουργίαν οὐκ ἴσμεν, ὅτι οὗ μὲν ἂν ὁ θεὸσ οὗτοσ διδάσκαλοσ γένηται, ἐλλόγιμοσ καὶ φανὸσ ἀπέβη, οὗ δ’ ἂν Ἔρωσ μὴ ἐφάψηται, σκοτεινόσ; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 206:1)