ἐλεῶ
ε-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἐλεῶ
ἐλεήσω
ἠλέησα
ἠλέημαι
ἠλεήθην
Structure:
ἐλεέ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- I have pity on, show mercy to
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἀθηναίων δὲ σκεπτομένων κατὰ ζῆλον τὸν πρὸσ Κορινθίουσ καταστήσασθαι θέαν μονομάχων, προελθὼν εἰσ αὐτούσ, Μὴ πρότερον ταῦτα, ὦ Ἀθηναῖοι, ψηφίσησθε, ἂν μὴ τοῦ Ἐλέου τὸν βωμὸν καθέλητε. (Lucian, (no name) 57:1)
- εἰ δέ τισ ἐλεύθεροσ ἐν ἐλευθέρᾳ τῇ πόλει, μὴ ἀπαγορευόντων τῶν νόμων, τὴν παρὰ ταύτησ ἀηδίαν μυσαχθεὶσ καὶ ἥν φησι κεφάλαιον τῶν πόνων τὴν εὐδαιμονίαν παραγίγνεσθαι λῆρον οἰηθείσ, τοὺσ μὲν ἀγκύλουσ ἐκείνουσ λόγουσ καὶ λαβυρίνθοισ ὁμοίουσ ἀπέφυγε, πρὸσ δὲ τὴν Ἡδονὴν ἄσμενοσ ἐδραπέτευσεν ὥσπερ δεσμά τινα διακόψασ τὰσ τῶν λόγων πλεκτάνασ, ἀνθρώπινα καὶ οὐ βλακώδη φρονήσασ καὶ τὸν μὲν πόνον, ὅπερ ἐστί, πονηρόν, ἡδεῖαν δὲ τὴν ἡδονὴν οἰηθείσ, ἀποκλείειν ἐχρῆν αὐτόν, ὥσπερ ἐκ ναυαγίου λιμένι προσνέοντα καὶ γαλήνησ ἐπιθυμοῦντα συνωθοῦντασ ἐπὶ κεφαλὴν εἰσ τὸν πόνον, καὶ ἔκδοτον τὸν ἄθλιον παρέχειν ταῖσ ἀπορίαισ, καὶ ταῦτα ὥσπερ ἱκέτην ἐπὶ τὸν τοῦ Ἐλέου βωμὸν ἐπὶ τὴν Ἡδονὴν καταφεύγοντα, ἵνα τὴν πολυθρύλητον ἀρετὴν δηλαδὴ ἐπὶ τὸ ὄρθιον ἱδρῶτι πολλῷ ἀνελθὼν ἴδῃ κᾆτα δι’ ὅλου πονήσασ τοῦ βίου εὐδαιμονήσῃ μετὰ τὸν βίον; (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:4)
- ἢ προσήκειν αὐτὸν ὑφ’ ὑμῶν ἐλέου τινὸσ τυγχάνειν τοιαῦτα διαπεπραγμένον, ἀλλ’ οὐ τῆσ ἐσχάτησ τιμωρίασ καὶ ὑπὲρ τῶν νῦν καὶ ὑπὲρ τῶν πρότερον γεγενημένων ἀδικημάτων; (Dinarchus, Speeches, 27:2)
- "φίλοσ δὲ ἢ ξένοσ ἢ ἑταῖροσ ἢ Ἐλέου βωμὸσ ὕθλοσ πολύσ· (Lucian, Timon, (no name) 42:4)
- Ἐχρῆν μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ, εἰ καὶ περὶ οὐδενὸσ ἄλλου νόμιμόν ἐστι παῖδασ καὶ γυναῖκασ παρακαθισαμένουσ ἑαυτοῖσ τοὺσ δικαστὰσ δικάζειν, ἀλλ’ οὖν γε περὶ προδοσίασ κρίνοντασ οὕτωσ ὅσιον εἶναι τοῦτο πράττειν, ὅπωσ ὁπόσοι τοῦ κινδύνου μετεῖχον ἐν ὀφθαλμοῖσ ὄντεσ, καὶ ὁρώμενοι καὶ ἀναμιμνῄσκοντεσ ὅτι τοῦ κοινοῦ παρὰ πᾶσιν ἐλέου οὐκ ἠξιώθησαν, πικροτέρασ τὰσ γνώσεισ κατὰ τοῦ ἀδικοῦντοσ παρεσκεύαζον. (Lycurgus, Speeches, 196:4)