Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 167:

(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 167:)

εἰε͂ν δή, ὦ ἄνδρεσ· ἃ μὲν ἐγὼ ἔχοιμ’ ἂν ἀπολογεῖσθαι, σχεδόν ἐστι ταῦτα καὶ ἄλλα ἴσωσ τοιαῦτα. τάχα δ’ ἄν τισ ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶσ ἑαυτοῦ, εἰ ὁ μὲν καὶ ἐλάττω τουτουὶ̈ τοῦ ἀγῶνοσ ἀγῶνα ἀγωνιζόμενοσ ἐδεήθη τε καὶ ἱκέτευσε τοὺσ δικαστὰσ μετὰ πολλῶν δακρύων, παιδία τε αὑτοῦ ἀναβιβασάμενοσ ἵνα ὅτι μάλιστα ἐλεηθείη, καὶ ἄλλουσ τῶν οἰκείων καὶ φίλων πολλούσ, ἐγὼ δὲ οὐδὲν ἄρα τούτων ποιήσω, καὶ ταῦτα κινδυνεύων, ὡσ ἂν δόξαιμι, τὸν ἔσχατον κίνδυνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION