Sense

1. willing

Examples

• ὁ δὲ οὐχ ἑκών, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, δώσω σοι τόπον, οὗ φεύξεται ἐκεῖ ὁ φονεύσας. (Septuagint, Liber Exodus 21:13)
• μή σε ἐκκλινάτω ἑκὼν ὁ νοῦς δεήσεως ἐν ἀνάγκῃ ὄντων ἀδυνάτων, καὶ πάντας τοὺς κραταιοῦντας ἰσχύν. (Septuagint, Liber Iob 36:19)
• Εἶτά τις αὐτὸς ταῦτα γεγραφὼς καὶ κατηγορίαν οὕτω δεινὴν κατὰ τοῦ τοιουτου βίου διεξελθών, ἔπειτα πάντων ἐκλαθόμενος, ὀστράκου, φησί, μεταπεσόντος ἑκὼν ἑαυτὸν φέρων ἐς δουλείαν οὕτω περιφανῆ καὶ περίβλεπτον ἐνσέσεικε· (Lucian, Apologia 2:2)
• μᾶλλον δὲ πολὺ μετριώτερος ἐκεῖνος, ἔρωτι μὲν ἁλούς, ὡς ἔφασκεν ἀπολογούμενος, ἑκὼν δὲ μάλα εὐψύχως ἐς τὸ πῦρ ἁλλόμενος, καίτοι ἐλεούντων αὐτὸν ἤδη Κροτωνιατῶν καὶ ἐνδιδόντων φυγεῖν, εἰ βούλοιτο. (Lucian, Apologia 11:3)
• πάλιν τοίνυν ἧκε τῇ πόλει καιρὸς ἕτερος, ἵνα τοὺς μεταξὺ κινδύνους ἑκὼν ἐπιλάθωμαι: (Demades, On the Twelve Years, 11:1)

Similar forms

• ἑκὼν (403)
• ἑκουσίως (203)
• ἑκούσιον (122)
• ἑκών (102)
• ἑκούσια (33)
• ἑκοῦσα (27)
• ἑκουσίου (21)
• ἑκουσίων (20)
• ἑκοῦσαν (16)
• ἑκουσίῳ (15)
• ἑκούσιος (15)
• ἑκούσιοι (13)
• ἐκουφίσθη (11)
• ἑκούσας (8)
• ἑκούσης (7)
• ἑκουσίους (7)
• ἑκοῦσι (7)
• ἑκοῦσαι (6)
• ἑκουσίοις (6)
• ἑκούσιόν (5)
• ἑκούσιοί (4)
• ἑκουσία (3)
• ἐκούφισας (3)
• ἐκούφισεν (2)
• ἑκοῦς (2)
• ἑκοῦσιν (2)
• ἑκοῦσί (2)
• ἑκουσίας (2)
• ἑκουσίῃ (1)
• ἑκου[σίως (1)
• ἐκούφισαν (1)
• ἑκούσιαί (1)
• ἐκούφιζε (1)
• ἐκοῦσαν (1)
• ἐκούφισε (1)
• ἐκούφιζον (1)
• ἑκούσῃ (1)
• ἑκουσίᾳ (1)
• <ἑκὼν> (1)
• ἐκούσια (1)
• ἑκουσίης (1)
• ἑκουσίον (1)
• ἐκώ- (1)
• ἑκοῦσά (1)
• ἑκουσίαν (1)
• ἐκούφιζεν (1)
• ἑκούσιά (1)
• ἑκοῦσίν? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary